Adoracja

NA PODSTAWIE SŁÓW PAPIEŻA FRANCISZKA – FRAGMENTY HOMILII Z UROCZYSTOŚCI OBJAWIENIA PAŃSKIEGO – 06.01.2020

„Dekalog” adorujących Najświętszy Sakrament

1. Kiedy adorujemy, zdajemy sobie sprawę, że wiara nie sprowadza się do zestawu pięknych doktryn, lecz jest relacją z żywą Osobą, którą się kocha.
2. Adorując, odkrywamy, że życie chrześcijańskie to dzieje miłości z Bogiem,
3. Adorowanie jest w istocie dokonywaniem wyjścia z największej niewoli, z niewoli samego siebie.
4. Adorowanie to stawianie Bożych planów nad moim czasem, moimi prawami, moimi przestrzeniami.
5. Adorowanie to zaniesienie Bogu życia, pozwalając Mu wejść w nasze życie.
6. Adorowanie to odkrycie, że, aby się modlić, wystarczy powiedzieć: „Pan mój i Bóg mój!” (J 20, 28) i dać się przeniknąć Jego czułości.
7. Adorować, to znaczy spotykać Jezusa bez listy próśb, ale z jedyną prośbą – aby z Nim przebywać.
8. Kiedy adorujemy, pozwalamy Jezusowi nas uleczyć i zmieniać
9. Adorować, to znaczy docierać do tego, co najistotniejsze: to sposób na odzwyczajenie się od wielu rzeczy bezużytecznych, od uzależnień, które znieczulają serce i zamraczają umysł
10. Adorować, to umieć milczeć w obliczu Bożego Słowa, by uczyć się wypowiadania słów, które nie ranią, ale dają pocieszenie.

Jeśli tracimy poczucie adoracji, to tracimy sens drogi życia chrześcijańskiego,
które jest pielgrzymowaniem do Pana, a nie ku nam samym.

Historia adoracji w parafii:

Na prośbę biskupów śląskich papież Pius XII zezwolił na całodzienną adorację Najświętszego Sakramentu w naszej parafii już od 8 grudnia 1952 roku. Miejscem adoracji był kościół, którym opiekowały się Siostry Wizytki. Świątynia ta do roku 1945 była Zborem Ewangelickim. Po wojnie władze państwowe przekazały ją katolikom. 13 listopada 1946 roku w Siemianowicach Śl. osiedliły się Siostry i przejęły opiekę nad kościołem, który został poświęcony i przyjął wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa. W roku Jubileuszowym „kościół Sióstr Wizytek” został w ramach pojednania chrześcijan dnia 16 stycznia 2000 roku przekazany parafii ewangelickiej. Siostry przeprowadziły się do Rybnika 27 maja 2000 roku, natomiast całodzienne wystawienie Najświętszego Sakramentu za porozumieniem stron trwało w tym kościele do 26 marca 2000 roku. Od 27 marca 2000 roku odbywa się w kaplicy, którą wcześniej zwano „Ogrójcem”.  Mieszcząca się w  niej rzeźba przedstawiająca Chrystusa na Górze Oliwnej  została przeniesiona na cmentarz.

Kaplica adoracji

Wchodząc do kaplicy naszą uwagę przykuwa Tron Wystawienia Jest kołem przedstawiającym kulę ziemską z wtopionym w nią Krzyżem. W środku Krzyża umieszczana jest okrągła monstrancja przedstawiająca słońce. Ziemia i Słońce to wszechświat, a we wszechświecie – Chrystus. Od II Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego (Niedzieli Bożego Miłosierdzia) w 2004 roku, w kaplicy znalazły się dwa olejne obrazy, po obu stronach Tronu Wystawienia. Z lewej strony został umieszczony wizerunek Matki Bożej Nieustającej Pomocy, zaś po przeciwnej stronie umieszczony został wizerunek Jezusa Miłosiernego. Zachęcamy do częstego nawiedzania kaplicy Najświętszego Sakramentu. Jezus czeka na Ciebie.

Adoracja czasem odpustów.

Nawiedzając Najświętszy Sakrament możemy uzyskać odpust zupełny lub cząstkowe (Odpust jest to darowanie wobec Boga kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienia ze skarbca zasług Chrystusa i Świętych).

Wszystkie warunki jakie musi spełnić wierny, aby uzyskać odpust można podzielić na ogólne,
szczegółowe i związane z danym odpustem.