Duszpasterze
NASI KSIĘŻA PO 1939
Kapłani wyświęceni po drugiej wojnie światowej (po roku 1945).
śp. ks. dr Józef Liszka
Urodzony 12 listopada 1930 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Floriana i Eleonory z domu Król. Chrzest święty otrzymał 23 listopada 1930 roku w kościele parafialnym p.w. Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl. (1)
Uczęszczał do szkoły publicznej w rodzinnym mieście. Sakrament bierzmowania przyjął 25 czerwca 1942 roku. Od roku 1945 uczęszczał do szkoły ogólnokształcącej Stopnia Licealnego im. Św. Jacka w Katowicach, gdzie w roku 1949 zdał egzamin dojrzałości dla eksternów. W tym samym roku wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studia ukończył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego uzyskując stopień magistra teologii. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego w dniu 29 czerwca 1954 roku, w kościele w Piekarach Śląskich.
Po zastępstwach wakacyjnych w rodzinnej parafii i w Wiśle był wikarym w następujących parafiach: Świętochłowice 1954-1955, Jaworze 1955-1956, Pszów 1956, Pawłów 1956-1957, Rogów 1957-1960, Zawodzie 1960-1961, Imielin 1961-1963, Tychy 1970-1974. W latach 1963-1970 kontynuował dalsze studia na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Uniwersytetu Lubelskiego. Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w roku 1972 uzyskał stopień doktora filozofii chrześcijańskiej. Rozprawę doktorską napisał na temat „Wkład Kościoła w proces tworzenia się nowego społeczeństwa w diecezji opolskiej w latach 1945-1951”. Zlecone mu zostały wykłady z katolickiej nauki społecznej i etyki w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie, a także wykłady na Studium Katechetycznym. W ramach prac I Synodu Diecezji Katowickiej był przewodniczącym Podkomisji Socjologicznej i rzeczoznawcą w zakresie problematyki socjologicznej. Od roku 1974 mieszkał na probostwie w Dębie. W roku 1975 otrzymał misję kanoniczną na prowadzenie zajęć w zakresie socjologii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W latach 1976-1977 pracował w duszpasterstwie polonijnym w Anglii, a później w Niemczech.
Ze względu na stan zdrowia w roku 1990 przeszedł na emeryturę. Do Polski powrócił 2 października 1996 roku i zamieszkał w siemianowickiej, rodzinnej parafii gdzie sprawował Msze Święte. Zmarł jedenaście miesięcy później 23 września 1997 roku, pochowany na parafialnym Starym Cmentarzu gdzie spoczywają Jego rodzice.
Ks. Andrzej Wolny
Urodzony 13 lutego 1947 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Jana i Anny z domu Brzezina. Chrzest święty otrzymał 2 marca 1947 roku w kościele parafialnym p. w. Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl. Pracował w parafiach: św. Katarzyny w Jastrzębiu, św. Józefa w Katowicach – były to kilkumiesięczne zastępstwa, następnie jako wikary pracował: w parafii św. Cyryla i Metodego w Katowicach – Załęska Hałda, św. Mikołaja w Lublińcu, św. Józefa w Piekarach-Józefce, św. Antoniego w Chorzowie, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rojcy. W latach 1985-1994 był budowniczym i Proboszczem w parafii Miłosierdzia Bożego w Ligocie-Miliardowicach. Od 1994 roku jest Proboszczem w parafii pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Godziszce k/Żywca gdzie pracuje do dziś. Od ponad dziesięciu lat jest Kapłanem diecezji Bielsko Żywieckiej. Kontynuuje studia doktoranckie, przygotowuje się do obrony pracy doktorskiej z teologii pastoralnej na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, po wcześniejszych studiach magisterskich z teologii dogmatycznej u ks. prof. Bartnika (1975 na KUL-u), i magisterskich z socjologii u prof. Andrzeja Święcickiego (1980 na ATK w Warszawie). W tym samym roku (1980) ukończył studia Licencjackie na ATK (jest to kościelny tytuł pomiędzy magisterium a doktoratem).
Ks. Kazimierz Wolny
Urodzony 12 lutego 1947 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Jana i Anny z domu Brzezina. Chrzest święty otrzymał 2 marca 1947 roku w kościele parafialnym p. w. Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl. Nadal jest Kapłanem w diecezji Katowickiej, pracował w parafiach: Michałkowice, Chorzów Batory, rodzinna parafia św. Krzyża 1973 – były to krótkie zastępstwa, następnie pracował w kolejnych parafiach: Jastrzębie Szeroka 1973-1976, Piekary Śl.-Dąbrówka Wielka 1976-1977, Świętochłowice-Zgoda 1977-1980, Ruda Śl.-Orzegów 1980-1983, św. Marii Magdaleny w Tychach 1983-1986, św. Antoniego w Rybniku 1986-1987. Od 1987 roku jest Proboszczem w parafii św. Jana Chrzciciela w Studzienicach k/ Pszczyny, a od 2001 roku pełni obowiązki Dziekana. Wraz z bratem kontynuował studia magisterskie z teologii dogmatycznej u ks. prof. Bartnika (1975 na KUL-u), i magisterskie z socjologii u prof. Andrzeja Święcickiego (1980 na ATK w Warszawie). W tym samym roku (1980) kończy z bratem studia Licencjackie na ATK. W roku 1998 ukończył studia doktoranckie z teologii na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, zaś w roku 2001 ukończył studia doktoranckie na Uniwersytecie Warszawskim im. Kard. Stefana Wyszyńskiego z Nauk Historycznych i Społecznych. Uczestniczy czynnie i efektywnie jako Doradca Metodyczny, organizując warsztaty metodyczne dla nauczycieli ODN-„WOM” Bielsko-Biała i ODN „WOM” Katowice, oraz w Sesjach Naukowych na Uniwersytecie Poznańskim, UJ, PAT, jest autorem wielu artykułów w czasopismach i wydawnictwach książkowych z zakresu historii kościoła i katedry oraz teologii.
Ks. Andrzej Wolny i ks. Kazimierz Wolny w księdze Chrztu świętego widnieją w osobnych metrykach jednak nie trudno zauważyć, że są to bracia bliźniacy, ksiądz Kazimierz jest o kilka godzin starszy, zaś kalendarzowo o jeden dzień. Ich droga do Kapłaństwa była wspólna. Uczęszczali do szkoły podstawowej nr 5. Sakrament bierzmowania przyjęli w roku 1957 w rodzinnej parafii Krzyża Świętego. Dalszą naukę kontynuowali w Technikum Chemicznym przy Zakładach Azotowych w Chorzowie III (Starym). Od młodych lat w parafii służyli jako ministranci aż do matury. Po zdaniu egzaminu dojrzałości i otrzymaniu dyplomu Technika w 1966 roku rozpoczęli studia w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Po czwartym roku studiów i zakończeniu pracy dyplomowej z socjologii religii u ks. prof. Jana Sieg SJ rozpoczynają tzw. praktykę pracowniczą w Wojskowych Zakładach Mechanicznych w Siemianowicach. Po kilku tygodniach uznani za element politycznie nie pewny muszą opuścić zakład i podejmują pracę w Siemianowickiej Fabryce Śrub i Nitów, gdzie pracują aż do zakończenia stażu. Z powrotem wracają do Krakowa na studia teologiczne – rozpoczynają drugie Seminarium naukowe (dyplomowe) z teologii dogmatycznej u ks. prof. dra. Ludwika Orła. Święcenia diakonatu otrzymali w 1972 roku w parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach.. Święcenia kapłańskie przyjęli z rąk ks. biskupa Herberta Bednorza w dniu 19 kwietnia 1973 roku w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Mszę Świętą prymicyjną odprawili w rodzinnej parafii 26 kwietnia tegoż roku.
Śp. ks. Georg Mixa
Urodzony 30 lipca 1943 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Alfonsa i Marii z domu Bieniek. Chrzest święty otrzymał 8 sierpnia 1943 roku w kościele parafialnym p. w. Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl.
Uczęszczał do szkoły podstawowej nr 8 w Siemianowicach (na Sadzawkach) w latach 1950-1957. Sakrament bierzmowania przyjął w 1957 roku w rodzinnej parafii. W latach 1957-1961 uczęszczał do Niższego Seminarium Duchownego św. Jacka w Katowicach. Następnie od roku 1961 podjął prace w MHD Siemianowice jako młodszy referent handlowy odpowiedzialny za BHP i środki transportowe. W latach 1964-1966 odbył służbę wojskową w Nowym Dworze Mazowieckim i w Poznaniu. W latach 1966-1970 studiował w Krakowie. Od 1970-1971 był katechetą w miejscowości Drawno w powiecie Choszczono (woj. Szczecińskie, diecezja Gorzowska). Studia w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie kontynuował w latach 1971-1973. Od roku 1973 odbył roczny staż diakonatu w parafii Serca Jezusowego w Jastrzębiu Zdroju. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. biskupa Herberta Bednorza w dniu 11 kwietnia 1974 roku w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Mszę Świętą prymicyjną odprawił w rodzinnej parafii 14 kwietnia tegoż roku.
Po święceniach kapłańskich pracował w parafiach: Serca Jezusowego w Jastrzębiu Zdroju 1974-1977, św. Antoniego w Katowicach-Dąbrówce Małej 1977-1978. W roku 1978 wyjechał do Niemiec, gdzie kontynuował Studium w latach 1978-1979. Pracę duszpasterską rozpoczął w diecezji Munster, początkowo jako Duszpasterz Akademicki w Akademii Klausenhof w Hamminkeln-Dingen 1979-1980. Następnie pracował jako wikary w parafiach: Liebfrauen w Bocholt 1980-1986, św. Anny w Neuenkirchen koło Rheine 1986-1990. Od 10 czerwca 1990 roku został mianowany Proboszczem w parafii św. Dominika w Datteln dwadzieścia kilometrów od centrum Dortmundu. Od 2009 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 20.05.2015 roku. Pochowany 29.05.2015 na cmentarzu w Dinslaken w Niemczech.
Trzeba również dodać iż ks. Georg Mixa pochodzi z siemianowickiej nabożnej rodziny, brat Jego dziadka śp. ks. dr Paweł Mixa CM święcenia kapłańskie przyjął w 1899 roku, natomiast rodzona siostra ks. Pawła, śp. Anna Mixa nasza parafianka wstąpiła do zakonu w roku 1907. Ponadto ze strony Jego matki krewnym jest śp. ks. bp. Juliusz Bieniek, który był obecny na Mszy Św. prymicyjnej. Ks. Georg Mixa podczas stanu wojennego w Polsce, jak i dużego kryzysu, ofiarnie poświęcał się w organizowaniu transportów darów dla kraju.
Ks. dr Jerzy Grzegorz Dadaczyński
Urodzony 29 października 1959 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Jana i Danuty z domu Stokłosa. Chrzest święty otrzymał 15 listopada 1959 roku w kościele parafialnym p.w. Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl.
Uczęszczał do szkoły podstawowej nr 8 w Siemianowicach (na Sadzawkach) w latach 1966-1974. Sakrament bierzmowania przyjął w 1972 roku w rodzinnej parafii. W latach 1974-1978 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcące im. M. Nowotki (obecnie im. Gen. Maczka) w Katowicach, do klasy o profilu matematycznym. W tym czasie w kościele parafialnym pełnił funkcję lektora, wyróżniał się bardzo dobrą dykcją. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Roczny staż pracy (w tych latach było to obowiązkowe) odbył jako pracownik budowlany, przy adaptacji budynku dla Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach. Święcenia diakonatu otrzymał z rąk ks. biskupa Józefa Kurpasa w 1984 roku w Katowicach. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. biskupa Herberta Bednorza w dniu 4 kwietnia 1985 roku w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Mszę Świętą prymicyjną odprawił w rodzinnej parafii 14 kwietnia tegoż roku.
Pierwszą placówką duszpasterską była parafia św. Antoniego w Chorzowie. Studia filozoficzne kontynuował w latach 1988-1994: Katolicki Uniwersytet Lubelski w Lublinie, Internationale Akademie fuer Philosophie w Liechtensteinie, Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie. Jest autorem wydanych książek: Heurystyczne funkcje założeń filozoficznych w kontekście odkrycia teorii mnogości Georga Cantora (1994) [praca doktorska], Filozofia matematyki w ujęciu historycznym (2000), Matematyka w oczach filozofa (2002), Tu i teraz. Trzydzieści dwa kazania (2002), Matematyka, filozofia… (2003), W poprzek (2004). Równocześnie był wikarym w licznych parafiach, a obecnie pełni tę funkcję w parafii św. Józefa w Chorzowie. Jego rodzice przeprowadzili się w 2001 roku do parafii w Bańgowie.
Ks. Bp Andrzej Iwanecki
Urodzony 3 listopada 1960 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Wilhelma i Anny z domu Wieczorek. Chrzest święty otrzymał 20 listopada 1960 roku w kościele parafialnym p.w. Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl.
W wieku pięciu i pół lat przystąpił do Pierwszej, wczesnej Komunii Świętej. Uczęszczał do szkoły podstawowej nr 21 im. F. Chopina. Sakrament bierzmowania przyjął w 1972 roku w rodzinnej parafii. W roku 1975 podjął naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. J. Śniadeckiego w Siemianowicach Śl. W parafii przez wiele lat pełnił posługę ministranta, animatora, lektora. Maturę zdał w roku 1979 i wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Na drugim roku jego studiów uczelnia została przeniesiona do Katowic. Święcenia diakonatu otrzymał z rąk ks. bpa Józefa Kurpasa w 1985 roku w katowickiej katedrze. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. biskupa Damiana Zimonia dnia 27 marca 1986 roku w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Mszę Świętą prymicyjną w rodzinnej parafii odprawił 6 kwietnia tegoż roku.
Pierwsze miesiące do września 1986 roku pracował w parafii Opatrzności Bożej w Katowicach – Zawodziu. W dalszej kolejności jako wikary pracował w następujących parafiach: Nawiedzenia N.M.P. w Orzeszu 1986-1989, Trójcy Świętej w Bielsku – Białej 1989-1990, Najświętszego Serca Pana Jezusa i M. B. Fatimskiej w Strzybnicy 1990-1995, św. Franciszka w Zabrzu 1995-1998. W sierpniu 1998 roku został mianowany Proboszczem w parafii św. Franciszka, gdzie do tej pory pracował jako wikary. Ponadto w roku 2002 podjął funkcję Dziekana dekanatu zabrzańskiego. Od 7 stycznia 2018 roku biskup pomocniczy diecezji gliwickiej.
Ks. Krzysztof Piotr Sontag
Urodzony 24 kwietnia 1958 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Stefana i Marii z domu Pyrek. Chrzest święty otrzymał 11 maja 1958 roku w kościele parafialnym p.w. Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl.
Uczęszczał do szkoły podstawowej nr 1 w Siemianowicach Śl. Pierwszą Komunię Świętą przyjął w 1967 roku, sakrament bierzmowania przyjął w tym samym roku. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w 1973 roku, w Liceum Zawodowym Zespołu Szkół Samochodowych w Bytomiu, którą ukończył maturą w roku 1977 jednocześnie zdobywając dyplom mechanika pojazdów drogowych. Rozpoczął pracę jako mechanik samochodowy w Technicznej Obsłudze Samochodów P. P. „Polmozbyt” („Fiat”) w Katowicach. Od września 1980 roku został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, które wkrótce zostało przeniesione do Katowic. Ponieważ, wówczas wymagany od kleryków staż roboczy odbył już przed wstąpieniem do Seminarium Duchownego, dlatego zamieniono mu staż roboczy na duszpasterski i katechetyczny, który odbył w parafii p.w. Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich, pod opieką ks. prob. Longina Skrobola (1985-1986). Po napisaniu pracy magisterskiej „Rodzina jako Kościół Domowy” i zdaniu egzaminu magisterskiego na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie otrzymał tytuł magistra teologii. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. biskupa Damiana Zimonia w dniu 31 stycznia 1987 roku, w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Mszę Świętą prymicyjną odprawił 8 lutego tegoż roku w rodzinnej parafii. Studia podyplomowe odbył na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie w latach 1987-1990. Pracował jako wikary w następujących parafiach: Najśw. Serca P.J. w Bielsku-Białej od święceń do sierpnia 1987, św. Pawła w Nowym Bytomiu 1987-1990, M. B. Piekarskiej w Woli k/Pszczyny 1990-1993, Narodzenia N.M.P. w Pszowie 1993-1996, Wniebowzięcia NMP Radlin – Biertułtowy 1996-2000, Wniebowzięcia N.M.P. w Katowicach 2000 – 2003, od roku 2003 w parafii św. Józefa w Katowicach – Załężu. Od 1 sierpnia 2004 roku dekretem ks. abpa dr Damiana Zimonia przeszedł do parafii Matki Bożej Różacowej w Lędzinach, gdzie jest proboszczem.
O. dr Henryk Ćmiel OSPPE
Urodzony 22 października 1959 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Alojzego i Klary z domu Benna. Chrzest święty otrzymał 15 listopada 1959 roku w kościele parafialnym św. Michała Archanioła w Michałkowicach.
Szkołę podstawową nr 4 ukończył w Michałkowicach, a następnie Liceum Zawodowe kontynuował w Siemianowicach Śl. Sakrament bierzmowania przyjął 16 czerwca 1974 roku w Michałkowicach. Wraz z rodziną w roku 1978 przeprowadził się z parafii św. Michała Archanioła do parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl. Po zdaniu matury w 1978 roku, dwa lata pracował w Katowickich Zakładach Naprawczych Przemysłu Węglowego w Siemianowicach Śl.
Od 1 września 1980 roku wstąpił do Zakonu Paulinów. Po rocznym nowicjacie złożył pierwszą profesje zakonną, po czym w latach 1981-1987 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Ojców Paulinów w Krakowie Na Skałce. Studia te uwieńczył uzyskaniem stopnia magistra teologii moralnej. Śluby wieczyste złożył 18 września 1986 roku na Jasnej Górze. Święcenia kapłańskie z rąk ks. arcybiskupa częstochowskiego Stanisława Nowaka przyjął dnia 23 maja 1987 roku na Jasnej Górze. Mszę św. prymicyjną sprawował w kościele NSPJ, u Sióstr Wizytek.
Po święceniach kapłańskich został skierowany na studia specjalistyczne z teologii moralnej. Studia te odbył na „Alfonsianum” w Rzymie. Uwieńczył je uzyskaniem stopnia doktora z zakresu teologii moralnej. Tytuł pracy doktorskiej brzmi: Il ruolo della direzione spirituale nella formazione della coscienza cristiana. Prospettive fondamentali della riflessione postconciliare. (Rola kierownictwa duchowego w kształtowaniu chrześcijańskiego sumienia. Fundamentalne perspektywy posoborowej refleksji). Obrona pracy doktorskiej miała miejsce w dniu 3 grudnia 1993 roku. Od lutego 1994 roku jest wykładowcą teologii moralnej szczegółowej w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Paulinów w Krakowie Na Skałce. Uczy również języka niemieckiego. Od października 1998 roku pełni funkcję Prefekta Studiów ( Vicerektora ) w Wyższym Seminarium Duchownym jego Zakonu. Przygotowuje także pracę habilitacyjną nt.: Pojednanie jako imperatyw chrześcijańskiej cywilizacji miłości.
Ks. Mariusz Jończyk
Urodzony 13 lipca 1964 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Stanisława i Moniki z domu Czupała. Chrzest święty otrzymał 26 lipca 1964 roku w kościele parafialnym p.w. Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl.
Uczęszczał do szkoły podstawowej nr 21 im. F. Chopina. Sakrament bierzmowania przyjął w 1972 roku w rodzinnej parafii. Od 1979 roku uczęszczał do Zespołu Szkół Technicznych w Katowicach. Po zdaniu egzaminu dojrzałości w 1983 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach. Święcenia diakonatu przyjął z rąk ks. bp. Czesława Domina 10 kwietnia 1988 roku w Tarnowskich Górach. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk ks. biskupa Damiana Zimonia w dniu 13 maja 1989 roku w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Mszę Świętą prymicyjną odprawił w rodzinnej parafii 14 maja tegoż roku.
Pracował jako wikary w następujących parafiach: św. Barbary w Strumieniu 1989-1992, N.S.P.J. w Bielsku-Białej 1992-1996, Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka w Bielsku-Białej 1996-2001. Następnie otrzymał zgodę na pracę poza granicami naszego kraju rozpoczynając swą służbę, gdzie jest brak księży katolickich w diecezji Ostrawsko-Opwaskiej, w Republice Czeskiej. Kolejne parafie to: św. Bartolomeje w Kravare 2001-2002 oraz od roku 2002 parafia św. Kateriny w Stepankovice gdzie pracuje do dziś.
O. dr Boguchwał Zbigniew Orczyk OFM
Urodzony w 1962 r. w Siemianowicach Śląskich, syn Jana i Danieli z domu Gabryjel. Chrzest święty otrzymał 23 września 1962 roku w kościele parafialnym p. w. św. Antoniego Padewskiego w Siemianowicach Śl. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 19 im. J. Matejki. Wraz z rodziną przeprowadził się z parafii św. Antoniego do parafii Krzyża Świętego. Sakrament bierzmowania przyjął w roku 1972 w parafii Krzyża Św. W roku 1977 rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym nr 1 im. J. Śniadeckiego w Siemianowicach Śl., którą ukończył maturą w 1981 roku. Po czym rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej, na Wydziale Metalurgii w Katowicach. Studia te ukończył w 1986 roku z tytułem magistra inżyniera hutnika. W roku 1987 wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych (franciszkanów) Prowincji Wniebowzięcia NMP w Polsce z siedzibą w Katowicach Panewnikach. Po odbyciu postulatu w Kobylinie, musiał jeszcze na rok iść do wojska, do Olsztyna i Kędzierzyna Koźla. Po rocznym nowicjacie w wielkopolskiej Osiecznej, w latach 1988-1993 podjął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Katowicach Panewnikach, które ukończył z tytułem magistra teologii. Śluby wieczyste złożył 14.03.1992 na ręce o. prowincjała Damiana Szojdy OFM. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. biskupa Damiana Zimonia w dniu 14 maja 1993 roku. Mszę św. prymicyjną sprawował w kościele NSPJ, u Sióstr Wizytek. Przez trzy lata był wikarym i katechetą w Zabrzu. W latach 1994-1996 studiował teologię praktyczną na Akademii Teologii Katolickiej w oddziale zamiejscowym w Katowicach. W 1996 roku rozpoczął studia doktoranckie z teologii dogmatycznej na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, które ukończył w 2001 r. Wykładowca teologii dogmatycznej u Ojca profesora C. S. Napiórkowskiego OSM Conv. Obecnie jest duszpasterzem akademickim FODA w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Katowicach Panewnikach i prowincjalnym koordynatorem ds. ekologii.
Ks. Mirosław Staroszczyk
Urodzony 27 lipca 1962 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Pawła i Blanki z domu Makowska. Chrzest święty otrzymał 19 sierpnia 1962 roku w kościele parafialnym p. w. Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl.
Szkołę podstawową nr 21 im. F. Chopina ukończył w roku 1977, po której dalszą naukę kontynuował w Liceum Zawodowym w Siemianowicach Śl. Sakrament bierzmowania przyjął w roku 1972. W parafii wiele lat pełnił posługę ministranta, lektora. Po maturze wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach, studia dalej kontynuował w Szczecinie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk ks. arcybiskupa metropolity szczecińsko-kamieńskiego Mariana Przykuckiego w dniu 12 czerwca 1993 roku, w Bazylice Archikatedralnej w Szczecinie. Mszę Świętą prymicyjną w rodzinnej, siemianowickiej parafii odprawił 20 czerwca tegoż roku.
Kończąc studia w diecezji szczecińsko-kamieńskiej rozpoczął tam służbę duszpasterską. Został powołany do pracy jako wikary w następujących parafiach: Niepokalanego Poczęcia N.M.P w Resku – jest to sanktuarium Matki Bożej 1993-1995, Przemienienia Pańskiego w Stargardzie Szczecińskim 1995, Chrystusa Króla w Reczu 1995-1996, Niepokalanego Serca Maryi w Gryfinie 1996-1998, Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chojnie 1998-2002. Obecnie od czerwca 2002 roku pełni obowiązki wikariusza w parafii Bł. Michała Kozala w Świnoujściu.
Ks. Łukasz Szendzielorz
Urodzony 30 grudnia 1970 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Adriana i Beaty z domu Brol. Chrzest święty otrzymał w kościele parafialnym p.w. Krzyża Świętego 17 stycznia 1971 roku.
Do pierwszej Komunii Świętej przystąpił w roku 1979. Od tego czasu aż do matury pełnił służbę ministranta, lektora. Sakrament bierzmowania przyjął w 1984 roku w rodzinnej parafii. Po ukończeniu szkoły podstawowej nr 6 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego w Chorzowie. Tam w 1989 roku zdał maturę, a następnie wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach. Po ukończeniu uczelni uzyskał stopień magistra teologii. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. arcybiskupa Damiana Zimonia w dniu 13 maja 1995 roku w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Mszę Świętą prymicyjną w rodzinnej parafii odprawił 20 maja tegoż roku.
Jako wikary pracował w parafii św. M. Kolbego w Tychach 1995-1998. Za zgodą ks. abp Damiana Zimonia wyjechał na Morawy do diecezji Brneńskiej. Przez rok pracował jako wikary w Montnicach. Następnie został mianowany przez ordynariusza brneńskiego ks. bp Wojciecha Cikrle Proboszczem w parafii w Blucinie oraz administratorem w parafii w Meninie, gdzie pracuje do dziś. W tym czasie za zgodą ks abp Damiana Zimonia i ks. bpa Wojciecha Cikrle podjął dalsze studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w katedrze chrystologii.
Z rodziny ks. Łukasza Szendzielorza, ze strony matki, wywodzi się również Kapłan naszej parafii ks. Maksymilian Broll wyświęcony w 1934 roku.
Ks. Bogusław Okienko
Urodzony 4 sierpnia 1971 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Władysława i Danuty z domu Krzywicka. Chrzest święty otrzymał 29 sierpnia 1971 roku w kościele parafialnym p. w. św. Antoniego Padewskiego w Siemianowicach Śl.
Wraz z rodzicami przeprowadził się z parafii św. Antoniego do parafii Krzyża Świętego, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej nr 21 im. F. Choipna. Sakrament bierzmowania przyjął w roku 1985 w parafialnym kościele św. Krzyża. Dalszą naukę kontynuował w II-gim Liceum Ogólnokształcącym w Siemianowicach. Podczas szkoły podstawowej i średniej w parafii pełnił posługę ministranta, lektora. Po zdaniu egzaminu dojrzałości w 1990 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach, które ukończył w 1996 roku tytułem magistra teologii w zakresie biblistyki. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk ks. arcybiskupa Damiana Zimonia w dniu 11 maja 1996 roku w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Mszę Świętą prymicyjną w rodzinnej parafii odprawił 12 maja tegoż roku.
Pracował jako wikary w następujących parafiach: Biertułtowy w Radlinie 1996-1999, św. Barbary i św. Józefa w Jastrzębiu Zdroju 1999-2002. Studia podyplomowe kontynuował w latach 1997-2000. Od sierpnia 2002 roku pełni obowiązki w parafii Bożego Narodzenia w Rudzie Śląskiej – Halembie gdzie m.in. pracuje nad formacją ministrantów oraz wydaje parafialne pismo.
Ks. Adam Teneta SDS
Urodzony 6 maja 1972 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Leonarda i Haliny z domu Papiernik. Chrzest święty otrzymał 18 czerwca 1972 roku w kościele parafialnym p.w. Krzyża Świętego.
Sakrament bierzmowania przyjął w 1986 roku w parafii św. Ducha w Bytkowie. Szkołę średnią kontynuował w latach 1987-1991, w IV Liceum Ogólnokształcącym w Katowicach. Wraz z rodziną w roku 1988 przeprowadził się z parafii św. Ducha do parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl.
Ukończywszy szkołę średnią, roku 1991 wstąpił do Zgromadzenia Salwatorianów. Po rocznym nowicjacie rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie k/Wrocławia. Studia te ukończył w roku 1998, uzyskując tytuł magistra teologii na podstawie pracy: Salwatorianie w Mikołowie w latach 1931-1952. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk ks. kardynała Henryka Gulbinowicza w dniu 30 maja 1998 roku w Bazylice św. Jadwigi w Trzebnicy. Mszę świętą prymicyjną odprawił w rodzinnej parafii Krzyża Świętego 7 czerwca tegoż roku.
Po święceniach kapłańskich rozpoczął podyplomowe studia specjalistyczne z historii Kościoła w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończył w czerwcu 2002 roku. Przygotowuje pracę doktorską, poświęconą osobie ks. Chryzostoma Małysiaka salwatorianina. Od roku 2001 prowadzi zajęcia z historii Kościoła w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Od 19 marca br. mieszka w domu zakonnym w Krakowie, pełniąc funkcję konsultora i sekretarza prowincjonalnego Polskiej Prowincji Salwatorianów.
Ks. Robert Brawański SVD
Urodzony 4 stycznia 1970 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Rajmunda i Janiny z domu Lankocz. Chrzest święty otrzymał 18 stycznia 1970 roku w kościele parafialnym p.w. Krzyża Świętego. Uczęszczał do szkoły podstawowej nr 6 im. Hanki Sawickiej. Sakrament bierzmowania przyjął w 1984 roku w rodzinnej parafii. Dalszą naukę kontynuował w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Katowicach-Szopienicach, którą ukończył w 1988 roku zdobywając zawód cukiernika. Podczas nauki w wymienionych szkołach w parafii pełnił funkcje ministranta, lektora. W roku 1986/1987 zastępował również kościelnego na Starym Cmentarzu. Po szkole zawodowej pracując zdobywał dalszą wiedzę w Wieczorowym Liceum Ogólnokształcącym im. Pika w Katowicach, które ukończył maturą w 1991 roku.
Kolejnym życiowym krokiem było 12 września 1991 roku wstąpienie do Zgromadzenia Słowa Bożego w Górnej Grupie k/Grudziądza. Po rocznym postulacie w 1992 roku rozpoczął nowicjat w Chludowie k/Poznania gdzie złożył pierwsze śluby zakonne. W latach 1993-1995 kontynuował studia filozoficzne w Nysie. Natomiast teologie studiował w latach 1995-1999 w Pieniężnie k/Elbląga. Święcenia diakonatu otrzymał z rąk ks. biskupa Jerzego Mazura w 1998 roku. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. biskupa Jerzego Mazura w dniu 2 maja 1999 roku w Pieniężnie. Mszę świętą prymicyjną odprawił w rodzinnej parafii 9 maja tegoż roku.
Po święceniach kapłańskich odbył roczny kurs języka hiszpańskiego w Laskowicach Pomorskich, gdzie również przygotowywał się do pracy misyjnej ukierunkowanej do Meksyku. W roku 2000 obronił pracę magisterską z teologii misyjnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie. W dniu 9 listopada 2000 roku wyjechał na misje do Stolicy Meksyku, tam przez dwa lata dokształcał język Hiszpański na Uniwersytecie Mexico D.F. Od roku 2002 pracuje na placówce misyjnej w parafii Oaxaca, jednocześnie w szpitalu jest kapelanem.
O. Jarosław Janocha OCD
Urodzony 20 stycznia 1973 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Eryka i Marii z domu Balcer. Chrzest święty otrzymał 4 lutego 1973 roku w kościele parafialnym św. Antoniego w Siemianowicach Śl.
Edukację rozpoczął w 1980 roku w szkole podstawowej nr 3 im. Tadeusza Kościuszki. Wraz z rodzicami w 1981 roku przeprowadził się z parafii św. Antoniego do parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej nr 21 im F. Chopina. Po przyjęciu sakramentu Eucharystii zostaje przyjęty do grona ministrantów parafii. Sakrament bierzmowania przyjął w roku 1987. Od 1987 roku rozpoczął formację w ruchu Światło-Życie. Po zakończeniu nauki na poziomie podstawowym w 1988 roku rozpoczął edukację w Liceum Ogólnokształcącym im. św. Rafała Kalinowskiego w Wadowicach, gdzie w 1992 r. uzyskał świadectwo dojrzałości.
W lipcu 1992 roku wstąpił do zakonu Karmelitów Bosych. W 1993 roku rozpoczął naukę w studium filozoficzno-teologicznym Wyższego Seminarium Duchownego Krakowskiej Prowincji Karmelitów Bosych. Po przedłożeniu pracy z zakresu biblistyki o temacie: „Rozprawa Eliasza z prorokami Baala na Karmelu w świetle 1 Krl 18, 20-40” i zdaniu egzaminu magisterskiego uzyskał tytuł magistra teologii dnia 20 kwietnia 1999r. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. biskupa Jana Szkodonia w dniu 15 maja 1999 roku w Krakowie.
Od święceń kapłańskich przebywa i pracuje w klasztorze w Czernej, gdzie pełni posługę prowincjalnego promotora powołań i katechety w Szkole Podstawowej w Czernej. Od 2002 roku rozpoczął studia specjalistyczne z zakresu teologii moralnej na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
Ks. Adam Kuchta
Urodzony 13 lutego 1978 roku w Siemianowicach Śląskich, syn Andrzeja i Heleny z domu Maruszczyk. Chrzest święty otrzymał 7 maja 1978 roku w kościele parafialnym pw. Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl.
Uczęszczał do szkoły podstawowej nr 21 im. F. Chopina. Od przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej (1987) zostaje przyjęty do grona ministrantów. Sakrament bierzmowania przyjął w rodzinnej parafii w roku 1992, w tym samym roku odbył kurs animatora grup ministranckich. W latach 1993 – 1997 kontynuuje naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Śniadeckiego w Siemianowicach. Po zdaniu egzaminu dojrzałości wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach. W czasie formacji seminaryjnej był zaangażowany w prowadzenie wakacyjnych rekolekcji ministranckich i Dzieci Maryi. Po trzecim roku studiów, w czasie wakacji, odbył praktykę (staż roboczy) w szpitalu nr 1 w Siemianowicach. Święcenia diakonatu otrzymał z rąk ks. biskupa Gerarda Bernackiego 7 kwietnia 2002 roku w parafii Wniebowzięcia NMP w Czuchowie. W Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym od 17 lutego – 27 kwietnia 2003 roku odbył staż duszpasterski. Pracę magisterską pisał z teologii dogmatycznej – eklezjologii (nauki o Kościele) pt. Kościół jako owoc Słowa według o. Stefana Moysy SJ., którą obronił 30 kwietnia uzyskując tytuł magistra teologii. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. arcybiskupa Damiana Zimonia w dniu 10 maja 2003 roku w archikatedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Mszę Świętą prymicyjną odprawił 11 maja tegoż roku.
Po święceniach Kapłańskich w miesiącach wakacyjnych pracował w Chorzowie, Jejkowicach, Tychach, w Istebnej prowadził rekolekcje dla Dzieci Maryi, jak i prowadził kolonie charytatywne na Mazurach. Pierwsza stała placówka parafialna od 28 sierpnia 2003 roku w Moszczenicy. Od 2007 roku pracuje jako wikary w parafii św. Józefa w Świętochłowicach.
Ks. Bartosz Zygmunt
Urodzony w 1979 roku w Siemianowicach Śląskich. Ukończył szkołę podstawową nr 12 w Siemianowicach Śląskich – Bytkowie. Sakrament bierzmowania przyjął w 1993 roku. Kończąc szkołę podstawową jednocześnie ukończył szkołę muzyczną im Grzegorza Fitelberga w Chorzowie na wydziale fortepianu; w tym samym roku zdobył stopień ratownika wodnego. Następnie uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. J. Słowackiego w Chorzowie.
Związany z Ruchem Światło-Życie (popularną Oazą młodzieżową i Domowym Kościołem). Już jako nasz parafianin, zdał egzamin dojrzałości w 1998 roku i wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach. Święcenia diakonatu przyjął z rąk ks. bpa Stefana Cichego 27 kwietnia 2003 roku w parafii św. Antoniego, w Katowicach – Dąbrówce Małej. Kończąc studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego obronił pracę magisterską, której temat brzmi: „Z historii oddziaływania Pieśni nad pieśniami (Wirkungsgeschichte) na przykładzie perykopy Ef 5,21-33 oraz Pieśni duchowej św. Jana od Krzyża.” Będąc diakonem staż duszpasterski odbył w parafii św. Jadwigi w Chorzowie.
Święcenia Kapłańskie otrzymał z rąk ks. abpa Damiana Zimonia 15 maja 2004 roku w Archikatedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Mszę Świętą prymicyjną odprawił w rodzinnej parafii Krzyża Świętego w dniu 16 maja tegoż roku. Jego hasło prymicyjne brzmi: „magis et melius… (więcej i lepiej …)” – św. Ignacy Loyola. Ks. Bartosz Zygmunt w naszej parafii wygłosił homilię i udzielił błogosławieństwa prymicyjnego w niedzielę 6 czerwca.
o. Konrad Abramowicz OFM
Syn Henryka i Heleny z domu Kuźmicka. Urodzony dn. 07.05.1975 w Barlinku. Chrzest Święty otrzymał w parafii pod wezwaniem świętego Rocha w Rościnie. Uczęszczał do szkoły podstawowej nr 2 im. Powstańców Śląskich w Michałkowicach i tam zamieszkiwał w tym czasie z rodzicami, należąc do parafii pod wezwaniem Świętego Michała Archanioła. W wieku 13 lat został ministrantem w tejże parafii. Sakrament bierzmowania przyjął w parafii św. Michała Archanioła w październiku 1989 roku z rąk ks. biskupa Gerarda Bernackiego. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w Katolickim Liceum Ogólnokształcącym im. prymasa Augusta Hlonda w Chorzowie. Egzamin dojrzałości złożył w 1995 roku. W roku 1998 wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych (Franciszkanów) prowincji Matki Bożej Anielskiej w Krakowie. Po odbyciu rocznego nowicjatu rozpoczął studia z zakresu filozofii i teologii w Wyższym Seminarium Duchownym o. Francziszkanów p.w św. Bonawentury w Krakowie Bronowicach – Wielkich. Dnia 4 października 2004 roku złożył uroczystą profesję wieczystą na ręce ministra prowincjalnego o. Marka Wacha OFM. W lutym 2005 roku złożył egzamin ex universa i obronił pracę magisterską z historii Kościoła otrzymując tytuł magistra teologii. dnia 10 grudnia 2005 roku otrzymał święcenia diakonatu z rąk ks. bp. Jana Zająca w kaplicy Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Po zakończeniu studiów przez trzy lata pracował jako katecheta w szkole podstawowej we Włocławku w parafii p.w Wszystkich Świętych. W 2008 roku skierowany do pracy w sanktuarium maryjnym w Ambergu w Niemczech. Święcenia Kapłańskie otrzymał 15 maja 2010 roku z rąk ks. bp. Józefa Guzdka w kościele p.w. Stygmatów św. Franciszka z Asyżu w Krakowie-Bronowicach Wielkich. Mszę św. prymicyjną sprawował w kościele Krzyża Świętego – w rodzinnej parafii zamieszkania, 23 maja tegoż roku. Po otrzymaniu świeceń powrócił do pracy jako duszpasterz w sanktuarium maryjnym w Ambergu.
Br. Piotr Kucharzewski
Urodzony w Siemianowicach Śląskich. Wstąpił do Krakowskiej prowincji Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów (OFMCap), gdzie złożył śluby wieczyste oraz przyjął święcenia diakonatu. Rok później ukończył studia w Wyższym Seminarium Duchownym Braci Mniejszych Kapucynów w Krakowie, po czym przyjął święcenia prezbiteratu. Następnego dnia odprawił swoją pierwszą Mszę Świętą prymicyjną w rodzinnej parafii pw. Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich.'
NASI KSIĘŻA DO 1939
Kapłani wyświęceni przed drugą wojną światową (do roku 1939)
śp. ks. Aleksander Skowroński
Urodzony 9 lutego 1863 roku w Laurahute, syn Wojciecha i Weroniki z domu Walkiewicz. Szkołę ludową ukończył w Siemianowicach. Gimnazjum i studia teologiczne ukończył we Wrocławiu. Już tutaj z zapałem studiował historię i literaturę polską, posiadał dzieła Mickiewicza, Korzeniowskiego i Malczewskiego. W roku 1883 udał się na pielgrzymkę do Krakowa, a w 1884 do Częstochowy, na której podjął decyzje ostateczną poświęcenia się jako duchowny. Świadectwo dojrzałości otrzymał 16 marca 1885 roku, kończąc szkołę jako prymus. Studia rozpoczął w 1885 roku na Wydziale Teologii Uniwersytetu Wrocławskiego. W październiku 1885 roku brał udział w zjeździe polskich akademików w Gnieźnie. W latach 1886-1887 odbył obowiązkową służbę wojskową w armii pruskiej. Dyplom ukończenia studiów otrzymał 10 sierpnia 1888 i wstąpił do wrocławskiego alumnatu. Święcenia kapłańskie otrzymał 27 czerwca 1889 roku. Swą kapłańską służbę rozpoczął jako wikary w parafii św. Barbary, w Królewskiej Hucie (Chorzów), a następnie św. Jadwigi. Tu nawiązał kontakty z polską młodzieżą pomagając tajnemu kółku oświatowemu. Był związany z partią Centrum. Od grudnia 1894 roku został proboszczem w Szymikowie (pow. Strzelecki). Następnie był proboszczem w Ligocie (pow. Prudnicki), w latach 1896-1921. W roku 1897 opublikował odezwę wzywającą rodziców do uczenia dzieci pisania i czytania po polsku. W roku 1900 był założycielem i prezesem Towarzystwa Elementarzy Polskich im. Ks. R. Engla. W 1903 roku był założycielem i autorem programu Polskiego Towarzystwa Ludowego. Był członkiem Polskiego Komitetu Wyborczego Prowincjonalnego dla Śląska. W 1907 roku poseł do Reichstagu z okręgu rybnicko-pszczyńskiego z polskiej listy narodowej. Członek Tow. Oświaty na Śląsku im. św. Jacka, a od 1918 roku jego prezesem. W latach 1908 – 1909 wybudował w Ligocie nowy kościół pw. św. Stanisława Biskupa (konsekrowany 1912). Od 1922 roku był proboszczem w Mikołowie, od 1926 roku prałat kurii biskupiej a Katowicach. W roku 1923 odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Z jego inicjatywy powstała w 1928 roku spółdzielnia „Dom Polski” w Mikołowie. W roku 1930 został prałatem domowym Jego Świętobliwości. Zmarł 3 października 1934 roku w Mikołowie. W jego pogrzebie udział wzięli: biskup Stefan Adamski, bp. J. Gawlina, a kazanie wygłosił towarzysz walk narodowych ks. Paweł Brandys.
śp. ks. Wojciech Grabowski CM
Urodzony 1873 w Michałkowicach, syn Józefa i Julii z domu Placek. Ukończył szkołę powszechną, następnie uczył się w M. Seminarium Misjonarzy w Krakowie. Do zgromadzenia wstąpił w 1891 roku. Święceia kapłańskie otrzymał w 1898 roku. Pierwszą placówką był Witków Nowy w Małopolsce Wschodniej, w latach 1899-1902 ekonom i prefekt M. Seminarium Arcybiskupiego we Lwowie. W 1906 otrzymał nominację na administratora ośrodka kultu Maryjnego jakim była parafia Cacica w Rumuni i superiora miejscowych konfratrów. Przed tamtejszą kopią obrazu M.B.Częstochowskiej oraz przyległą grotą M.B. z Lourdes gromadzili się liczni Polacy i pielgrzymi z całej Rumunii. W roku 1911 wystawił dla pielgrzymów schronisko. W 1926 został mianowany wikariuszem generalnym z władzą ordynariusza, połączoną z godnością infułata pronotaliusza. Doceniając pracę ks. Grabowskiego Rząd Polski dokonał aktu dekoracji w konsulacie Rzeczpospolitej Polskiej, w Czerniowicach Krzyżem oficerskim Orderu Polonia Restituta. Konsul generalny M. Uzdowski w przemówieniu swoim podkreślił, że „wysokie to odznaczenie przypada kapłanowi – Polakowi, który tyle lat pełniąc służbę duszpasterską poza krajem, nigdy nie zapomniał, że jest synem narodu Polskiego, który polskości powierzonego jego opiece ludu polskiego zawsze strzegł i dla tej polskości zawsze wytrwale pracował”.
W latach 1908, 1914, 1919, 1925 i 1933 był delegatem misjonarzy na konwenty prowincji polskiej w Krakowie. Gdy rząd Rumuński w 1928 roku wydał dekret zabraniający kongregacjom i zakonom komunikowania się z przełożonymi prowincjalnymi za granicą otrzymał on nominację na wicewizytatora polskich misjonarzy w Rumunii. Podlegały mu odtąd placówki misjonarskie w Czerniowcach, Solonetul, Chotin, Pojana Mikuli, Bojanowie i w Jadowej. Zmarł 19 lipca 1939 roku w Czerniowcach.
śp. ks. dr Paweł Mixa CM
Urodzony 14 stycznia 1874 roku, syn Teodora i Julii z domu Harwath.
Wstąpił do Zgromadzenia Misjonarzy św. Pawła w Krakowie na Kleparzu. Święcenia Kapłańskie przyjął w 1899 roku. Przez pewien czas był misjonarzem w Chinach, później katechetą we Lwowie (ok.1934). Zmarł 21 października 1958 roku w Krakowie. Jego rodzona siostra Anna Mixa ur. 21.03.1887 w Siemianowicach wstąpiła do klasztoru 17.10.1907 roku, zmarła 5.07.1968 roku w Berlin-Wilmersdorf. W sumie było ich ośmioro rodzeństwa.
Materiał ten pochodzi od ks. Georga Mixa, który również wywodzi się z naszej parafii (1974), uczestniczył w pogrzebie śp. ks. Pawła, gdyż był to brat Jego dziadka. Obecnie otrzymaliśmy potwierdzenie od dyrektora archiwum ks. dr Wacława Umińskiego CM iż prześlą nam biografie tego Kapłana.
śp. ks. dr Konstanty Michalski CM
Filozof, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego urodzony 12 kwietnia 1879 w siemianowickiej koloni Czekaj, syn hutnika Ignacego i Pauliny z domu Winklerów.
Ochrzczony 20.04.1879 w Bogucicach, w trzecim roku życia odumarli go rodzice, odtąd mieszkał w Siemianowicach gdzie wychowywał go stryj. Uczęszczał do miejscowej szkoły ludowej poddany rygorom narzuconym na Śląsku przez politykę Kulturkamfu – obowiązywał zakaz używania w szkole języka polskiego. W 1893 został przyjęty do małego Seminarium Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie (pierwszą klasę przerobił jeszcze w Siemianowicach korzystając z pomocy ks. J. Kapicy wikarego przy parafii św. Krzyża). Śluby zakonne złożył w grudniu 1898 r. a w 1910 zdał egzamin jako ekstern do gimnazjum św. Anny w Krakowie. Studia teologiczne odbył w domu Zgromadzenia na Stradomiu w krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk bpa Anatola Nowaka 5 lipca 1903 roku. W latach 1909-1911 studiował w Wyższym Instytucie Filozoficznym a Louvain. Po powrocie do Krakowa 1911-1921 wykładał filozofię w Instytucie Teologicznym zgromadzenia jak również na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagielońskiego. W 1918 zatwierdzono jego habilitację. W 1919 otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego filozofii chrześcijańskiej w UJ, a dwa lata później został profesorem zwyczajnym. W okresie swej profesury był czterokrotnie dziekanem Wydziału Teologicznego; 17 czerwca 1931 r. Wybrany rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jako uczony był autorytetem światowym, uchodził za wybitnego mediawistę myśli filozoficznej. Ponadto był autorem 160 publikacji. W listopadzie 1939 wraz z innymi profesorami przez Niemców aresztowany i przewieziony do więzienia we Wrocławiu a następnie przewieziony do obozu w Sachsanhausen kolo Berlina. Zmarł 6 czerwca 1947 w Krakowie, pochowany na cmentarzu Rakowickim.
śp. ks. dr Wilhelm Michalski CM
Urodzony 1879 roku w Siemianowicach, syn Jana i Agnieszki z domu Król. Pierwsze nauki pobierał w Siemianowicach. W 1893 roku wstąpił do Mniejszego Seminarium Księży Misjonarzy w Nowej Wsi w Krakowie, a po jego ukończeniu w 1896 do Kongregacji Misji. Śluby zakonne złożył w 1898 roku. W 1910 zdał egzamin maturalny w krakowskim gimnazjum św. Anny po czym uczęszczał na zajęcia w Studium Teologicznym misjonarzy w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1903 roku. Następnie studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i w 1907 otrzymał tytuł doktora na podstawie dysertacji: Hozjusz i reformcja w Polsce w latach 1551-1558 na podstawie jego własnej korespondencji dotąd nie opublikowanej. W latach 1903-1907 prowadził zajęcia z języka hebrajskiego, historii biblijnej, geografii i introdukcji do Starego Testamentu. Dzięki stypendium rządu austriackiego w latach 1907-1908 odbył podróż na bliski Wschód zwiedzając Azję Mniejszą, Syrię, Palestynę i studiował w dominikańskiej Szkole Biblijnej św. Szczepana w Jerozolimie. Wrażenia z tej podróży opublikował w „rocznikach obydwu Zgromadzeń św. Wincentego a Paulo” 1908-1912. Po powrocie otrzymał nominację na profesora nauk biblijnych w studium Teologicznym w Krakowie. W roku 1909 założył dwumiesięcznik kleryków Księży Misjonarzy „Meteor”. W roku 1918 na Uniwersytecie Warszawskim otrzymał nominacje na profesora nadzwyczajnego, a w 1919 na profesora zwyczajnego. W latach 1918-1921 wykładał również w Warszawskim Seminarium metropolitarnym, dziekan Wydziału Teologicznego. Od 1923 roku członek Warszawskiego Towarzystwa Naukowego jak i niebawem Polskiego towarzystwa Orientalistycznego, którego w latach 1937-1937 był prezesem. Superior Warszawskich misjonarzy. W 1939 roku przeniesiony został w stan spoczynku ze względu na zły stan zdrowia. Zmarł 17 października 1943 roku w Warszawie.
śp. ks. Józef Zieliński CM
Urodzony 1877 roku w Siemianowicach. Ukończył Małe Seminarium misjonarskie w Krakowie. Do zgromadzenia wstąpił w 1895 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1903 roku. Przez wiele lat pracował jako wychowawca w niższym seminarium arcybiskupim we Lwowie i w Krakowie na Nowej Wsi. Od 1911-1921 był dyrektorem M. Seminarium w Krakowie. Następnie pełnił obowiązki superiora domu i proboszcza parafii w Jezierzanach (1921-1925). Dalej swe obowiązki pełnił w nowym milatynie (1925-1936), a później w Wilnie. W latach 1942-1943 więziony przez Niemców w Łukiszkach, Poniewieżynku i Szałupiach. Po zakończeniu wojny osiadł w Krakowie gdzie zmarł w roku 1949. Był kolegą rocznikowym Konstantego i Wilhelma Michalskich.
śp. ks. Karol Sobek CSsR
Urodzony 20 stycznia 1873 roku w Siemianowicach (Laurahutte). Wydała go Śląska ziemia, którą kochał gorąco przez całe życie. Z powodu braku środków materialnych przerwał naukę w gimnazjum
i pracował jako uczeń kupiecki, nie zapomniał jednak o książkach i chętnie się w nich rozczytywał. W maju 1895 roku Ojcowie z Mościc mieli wielką misję na Śląsku – w Opolu. Pobożny, pełny życia i energii młodzieniec Karol dowiedział się o tym i pojechał do Opola, aby się Redemptorystom i ich pracy przypatrzeć. Tak wielkie to uczyniło na nim wrażenie, iż zgłosił się do przełożonego misjonarzy, ojca Łubieńskiego z prośbą o przyjęcie do zgromadzenia. Właśnie w tym roku powstało Małe Seminarium Duchowne. We wrześniu tegoż roku jako 22 letni młodzieniec wraz ze znacznie młodszymi od siebie towarzyszami zabrał się z energią do nauki. Niemałą trudność sprawiała mu niedostateczna znajomość języka Polskiego, gdyż w domu mówiło się w gwarze Śląskiej. Starał się usilnie tym brakom zaradzić rozczytywał się w książkach polskich, szczególnie historycznych. O ile braki w języku polskim utrudniały mu naukę, za to znajomość języka Niemieckiego bardzo mu się przydała. W marcu 1898 roku skierowany został do nowicjatu w Eggenburgu. Jednak przed obłóczynami zachorował i wrócił do rodzinnej Laurahuty. Dla jego powołania była to próba, jednak w swym postanowieniu wytrwał i gdy odzyskał zdrowie powrócił do Eggenburga, aby 13 listopada 1898 roku otrzymać habit zakonny. Śluby zakonne złożył 2 sierpnia 1899 roku, udał się do Tuchowa w celu ukończenia nauk humanistycznych. Niebawem ponownie zachorował i musiał poddać się operacji w Krakowie. Studia teologiczne w latach 1900 – 1904 kontynuował w Mautern, gdzie był bardzo pracowitym studentem.
Święcenia kapłańskie przyjął 31 lipca 1904 roku w Grazu. Mszę świętą prymicyjną odprawił w Podgórzu (dzisiejszy Kraków za Wisłą). Pierwszą placówką od 1906 roku był Tuchów, tam jako wykładowca i pomocnik dyrektora w Małym Seminarium swą wyrozumiałością i dobrocią umiał sobie pozyskać serca seminarzystów. Kazania głosił przystępnie z wielkim przejęciem. Po dwóch latach został skierowany do klasztoru w Podgórzu i od tego czasu przez wiele lat pracował tam jako misjonarz. W podgórskim klasztorze spełniał różne urzędy. W latach 1909 – 1917 był prokuratorem prowincji (ekonomem). Słowem i czynem okazywał, iż szczerze kocha zgromadzenie. W czasie pierwszej wojny był kapelanem w szpitalu epidemicznym w Podgórzu. Nie tylko otaczał opieką chorych żołnierzy, ale pamiętał też o ich grobach. Od cesarza w nagrodę otrzymał złoty krzyż z koroną, jak również został odznaczony przez Czerwony Krzyż. W międzyczasie pracował na dziewięciu misjach w Lubelskim. W maju 1917 roku władze niemieckie powołały go do wojska. Objął duszpasterstwo w szpitalach wojskowych w Katowicach, mieszkał u Sióstr Elżbietanek oraz tam również pracował. Podlegał pod miejscowego Proboszcza, który był również Proboszczem garnizonowym. Od sierpnia 1917 roku został kapelanem lazaretowym, zależnym od dziekana wojskowego we Wrocławiu. Po załamaniu się państw centralnych usiłował uzyskać pozwolenie na wyjazd do Krakowa, skończyło się tym, iż w maju 1919 roku przeprowadzono go przez „zieloną” granicę i tak dostał się na Podgórze. W latach 1920 – 1921 pracował na Śląsku. Pod pseudonimem Ignacego Karlika wydał broszurę spologetyczną: pt. „Kilka słów prawdy o księżach”. W czerwcu 1922 roku wyjechał na Śląsk czeski, gdzie rozpoczęła się jego choroba. W wielkich cierpieniach gorąco się modlił. Gdy w listopadzie wybierano posłów i senatorów zawieziono go do urny wyborczej – jego radością było, że został wybrany za posła szkolny kolega – Korfanty, a na senatora ks. biskup Sapiecha. Dnia 15 listopada tegoż roku został przewieziony do szpitala Bonifratrów w Bogucicach. Był bardzo osłabiony i 18 listopada po raz ostatni odprawił Mszę świętą. Chorował na raka i lekarz nie chciał poddać go operacji, został przewieziony do szpitala Elżbietanek w Poznaniu. Tam lekarze orzekli, że stan jest beznadziejny i został przewieziony do klasztoru Redemptorystów w Kościanie, a następnie do szpitala Sióstr Miłosierdzia w Kościanie. W czasie ciężkiej choroby osoba leżąca w przyległym pokoju słyszała jego żarliwe modlitwy – oświadczył, iż wówczas się nauczył jak należy się modlić. Zmarł 1 grudnia 1922 roku w tamtejszym szpitalu.
śp. ks. Wilhelm Thiletzek SVD
Urodzony 24 listopada 1877 roku w Siemianowicach (Laurahutte), syn Karola i Henryki z domu Bobczyk.
Jako uczeń szkoły podstawowej poznał w sobie powołanie do stanu duchownego, jednak jego ojciec nie był skory by płacić za wykształcenie swego syna i posłał go do pracy w hurtowni wina gdzie zajmował się eksportem. Jak później pisał sam o sobie: Przy takiej pracy i tylu zajęciach w dłuższym czasie – jego dusza się wysuszyła. Za pośrednictwem dobrej osoby jako 16-letni młodzieniec wstąpił do nowo utworzonego Domu Misyjnego Świętego Krzyża w Nysie (Zgromadzenie Werbistów) w dniu 6 października 1894 roku. Tam uzyskał średnie wykształcenie, pokazał się jako bardzo zdolny uczeń, w obcowaniu z bliźnimi wykazywał prawdziwie chrześcijańską miłość. Studia filozoficzno-teologiczne kontynuował od 1899 roku w Seminarium św. Gabriela w Modling koło Wiednia. Święcenia Kapłańskie przyjął 25 lutego 1906 roku. Wyjechał do pracy misyjnej w Brazylii 25 maja 1906 roku gdzie dotarł 24 czerwca tegoż roku. Pracował krótki czas w Kurytybie, następnie Ponta Grossie 1906 – 1917, w Guarapuavie 1917 – 1923, następnie w Foz do Iguassu. Od 1926 roku został prałatem ordynariuszem niezależnej prałatury Foz do Iguassu, gdzie pracował w tej prałaturze, w tzw. trzy państwowym koncie: Brazylii, Argentyny i Paragwaju. (Podobnie jak na terenie Górnego Śląska, gdzie były trzy cesarstwa: Niemiec, Austrii i Rosji, ich granice spotykały się w Mysłowicach). W roku 1934 brał udział w Kongresie Eucharystycznym w Buenos Aires. W roku 1935 przeniósł siedzibę prałatury do Laranjeiras. Pracował wśród różnych grup narodowościowych, także wśród Polonii. Był czynny społeczno-charytatywnie, zakładał szkoły, przytułki, budował kościoły, pracował w Komisji Kolonizacyjnej rejonu Foz do Iguassu. Był coraz słabszy, pojechał do szpitala w Rio de Janero, gdzie po ciężkich cierpieniach zmarł 25 lutego 1937 roku. Spoczywa w Catumbi na najspokojniejszym cmentarzu stolicy obok współbrata Peter Benzerath.
śp. ks. Alfred Wlotzka SVD
Urodzony 9 grudnia 1879 roku, syn Józefa z zawodu spawacza (zm. 1880) i Krescensji z domu Dehner.
Jako 15-letni chłopak 3 kwietnia 1894 roku wstąpił do niższego seminarium księży werbistów w Domu Misyjnym Świętego Krzyża w Nysie. Zapisany jest w księdze uczniów pod numerem 36 jako Alfred Wloczka. Po maturze, którą zdobył 13 lipca 1899 roku rozpoczął nowicjat w Domu Misyjnym św. Gabriela w Moedling koło Wiednia, tam też kontynuował studia filozoficzno-teologiczne. Pierwsze śluby zakonne złożył 21 grudnia 1902 roku, a wieczyste 21 grudnia 1905 roku. Tam też przyjął święcenia Kapłańskie 24 lutego 1906 roku. Studiował w seminarium nauczycielskim w Wiedniu. Po uzyskaniu dyplomu nauczycielskiego nauczał krótko w gimnazjach zakonnych w Sankt Wendel (Zagłębie Saary), w Wiedniu, a następnie aż do swej śmierci w Nysie. Zmarł 6 kwietnia 1939 roku, pochowany na cmentarzu klasztornym w Nysie, w kwaterze ojców pod numerem 14.
śp. ks. Teodor Dembiński CR
Urodzony 8 września 1880 w Siemianowicach, syn Franciszka i Walerii z domu Tileczek.
Po ukończeniu szkoły ludowej i gimnazjum wstąpił do zgromadzenia Zmartwychwstańców w Krakowie: superior zakonu Zmartwychwstańców we Lwowie, działacz niepodległościowy ucz. kursów plebiscytowych w Wieliczce. Prezes, a później skarbnik TOZKP – swą postawą zdobył duże zaufanie społeczeństwa i księży oraz tych wszystkich, którzy składali hojne ofiary na rzecz wyzwolenia Śląska. Nie mogąc uchodźcom ze Śląska udostępnić domu zakonnego zmartwychwstańców mieszczącego się w Krakowie przy ul. Łobzowskiej (zamienionego na szpital wojskowy), kierował razem z ks. J. Rzymełką rodaków do innych klasztorów krakowskich i tam „zagrzewał ich do przetrwania ciężkich chwil”. Ze Śląskiem pozostawał w stałych kontaktach nawet po nominacji (27 lipca 1923 roku) na zastępcę przełożonego domu lwowskiego.
Zmarł na atak serca w Józefowcu 12 września1928 roku, pochowany na Starym cmentarzu w Siemianowicach Śląskich.
śp. ks. dr Franciszek Dembiński CR
Urodzony 4 października 1878 w Siemianowicach, syn Wawrzyńca i Urszuli z domu Chwałek.
W jedenastym roku życia oddany do małego Seminarium księży Misjonarzy p.w. św. Wincetego a Paulo w Krakowie, gdzie ukończył osiem klas gimnazjum: w 1893r.otrzymał sakrament bierzmowania z rąk kardynała Albina Dunajewskiego. W 1901 wstąpił do Zgromadzenia O.O. Zmartwychwstańców w Rzymie i studiował w Uniwersytecie Propagandy Wiary oraz trzy lata w uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie uzyskał stopnie bakaulaureata prawa kanonicznego i licencjata teologii oraz doktorat w Akademii św. Tomasza z Akwinu. Pierwsze śluby zakonne złożył 12.07.1903 w Rzymie. Dnia 28.10.1906 został wyświęcony przez kardynała Respighiego. Mszę świętą prymicyjną odprawił w kościele św. Krzyża w Siemianowicach 6.11.1906 roku. Pierwszy rok kapłaństwa pracował w parafii św. Krzyża w Wiedniu, gdzie jego przełożonym był O. Bakanowski. W roku 1907 wysłany do Ameryki. W latach 1907-1908 pracował w parafii Matki Boskiej Anielskiej, 7 miesięcy w parafii św, Jacka a następnie w parafii św. Stanisława Kostki. Od 1915-1920 proboszcz parafii polonijnej św. Stanisława Kostki (marszałek Kościoła Górnego przy parfii św. stanisława kostki), a następnie od 1923-1935 w parafii królowej św. Jadwigi w Chicago. W między czasie był również (1921-1922) proboszczem parafii Matki boskiej Częstochowskiej w Montrealu w Kanadzie. Okresowo służył jako kaznodzieja w 40 misjach parafialnych poza Chicago. Marszałek Towarzystwa Króla Jana III Sobieskiego pod opieką Najswiętszej maryii Panny Królowej Korony Polskiej, przewodniczący Klubu Obywatelskiego im. Tadeusza Kościuszki oraz Żuawów Świetego Stanisława Kostki, członek Macierzy Polskiej w Stanach Zjednoczonych i patron Towarzystwa Polek św. Anny. W 1931 roku obchodził Srebrny jubileusz kapłaństwa, w którym uczestniszyli licznie zgromadzeni przedstawiciele miejscowej Polonii, m.in. kongresman Leonard Schutetz, B. Grzelecka, S. Lorenz, kontroler miasta M. S. Szymczak i ks. Michal Jagłowicz. Ze względu na ojcowskie usposobienie wierni nadali mu przydomek „Tatuś”, był kapłanem powszechnie lubianym i szanowanym.
Zmarł 19.04.1935 w Chicago w Stanach Zjednoczonych, pochowany w mauzoleum Ojców Zmartwychwstańców na cmentarzu św. Wojciecha Niles, IIIinois. W pogrzebie udział wzięli liczne delegacje i poczty sztandarowe towarzystw i organizacji polonijnych.
śp. ks. Wilhelm Koppel
Urodzony 6 kwietnia 1877 roku w Wełnowcu, syn Józefa i Marii z domu Kempa.
Był jednym z siedmiorga dzieci. Rodzice Józef i Maria dnia 17 października 1898 roku zakupili budynek przy ul. Krótkiej 3 w Siemianowicach po czym sprowadzili się do naszej parafii. Jest to potwierdzone oryginalnym dokumentem zakupu budynku. Wilhelm studia filozoficzne kontynuował na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie (2 lata filozofii i 1 rok prawa kanonicznego), a następnie studiował teologie we Francji (4 lata w Tuluzie). Święcenia Kapłańskie przyjął 9 czerwca 1906 roku w Montefiascone, w rzymskiej prowincji Włoch.
Tak, więc, pomimo że ks. Wilhelm urodził się w roku 1877 w Wełnowcu, który w tym czasie należał do parafii św. Michała Archanioła, to miał prymicje w roku 1906 jako nasz parafianin. Po święceniach w roku 1906 został administratorem w Arlena di Castro a od 1908 roku proboszczem i dziekanem. Po powstaniu w roku 1918 na ochotnika zgłosił się do armii generała J. Hallera. Skierowany został do Szkoły Oficerskiej w Casagiove, później został przeniesiony do polsko-francuskiego szpitala w Sparanise, a następnie został przydzielony do 50 Pułku Artylerii Strzelców Kresowych (1 sierpnia 1919), gdzie pozostał aż do przybycia w okresie powstań śląskich i plebiscytu na Górny Śląsk. Zamieszkał u swojego brata Ryszarda w Siemianowicach. Następnie rozpoczął pracę od 1 czerwca 1921 roku w Wydziale Duszpasterstwa Naczelnej Komendy Wojsk Powstańczych, obejmując 2 dni później opiekę duszpasterską nad grupą powstańczą „Bytom”. Po przyłączeniu górnego Śląska do Polski pozostał nadal w wojsku, gdzie pełnił funkcje Proboszcza wojskowego w Włodzimierzu, Częstochowie i Katowicach. Był zastępcą Dziekana wojskowego w Brześciu, a następny etap służby przebył w Kowolu. W roku 1933 został przeniesiony w stan spoczynku ze stopniem majora. Ksiądz major Wilhelm Koppel będąc często w rodzinnym domu swego brata Ryszarda grywał na fortepianie pieśni patriotyczne. Bardzo lubił grać i śpiewać „Nie rzucim ziemi skąd nasz ród…” – wspomina pani Aniela, córka Ryszarda. Po wojnie pracował przez pewien czas jako duszpasterz w Korytnicy w diec. Siedleckiej, a od 1946 roku jako ojciec duchowny Szpitala Spółki Brackiej w Nowej Rudzie, gdzie mieszkał na terenie lecznicy. Zmarł 4 listopada 1951 roku w Nowej Rudzie. Jego zwłoki sprowadzono do parafii św. Krzyża w Siemianowicach Śląskich i pochowano na cmentarzu przy ulicy Michałkowickiej obok brata Ryszarda. Według informacji długoletniego grabarza szczątki ks. Koppla spoczywają w metalowej trumnie, a na tym miejscu (powyżej) pochowany jest kolejny członek rodziny Józef Grzywocz zmarły w 1984 roku.
śp. ks. Piotr Bartodziej
Urodzony 18 stycznia 1884 roku, syn Franciszka i Konstantyny z domu Franusik – proboszcz parafii w Little Rock w USA . Zmarł 6 września 1963 roku, pochowany na Cmentarzu Nowym w Siemianowicach przy ul. Michałkowickiej.
śp. ks Hugon Wróbel SDB
Urodzony w Katowicach (Laurahutte)30 kwietnia 1872. Pierwsze śluby złożył w Ivrei (Włochy) 29 września 1896. Święcenia kapłańskie otrzymał w Santa Tecla (Salwador). W monografii parafii św. Krzyża z 1934 roku jest podana wiadomość że przebywa w Ameryce. Zmarł w Hondurasie w Tegucigalpie 9 czerwca 1955 roku.
śp. ks. Józef Pach SDB
Urodzony w Siemianowicach 13 marca 1872, pierwsze śluby złożył w Lorenie w Brazylii 2 marca 1901 r. Święcenia kapłańskie otrzymał w Sao Paulo w Brazylii 13 stycznia 1907. W latach międzywojennych wrócił do Polski, pracował w Daszawie, (potwierdza to informacja w broszurce parafii św. Krzyża z 1934 roku) zmarł 11 grudnia 1937 w Stryju.
śp. ks. dr Roman Haida SVD
Urodzony 5 sierpnia 1885 roku w Siemianowicach, Górny Śląsk. Wstąpił do zgromadzenia w Domu Misyjnym Świętego Krzyża w Nysie w 1900 roku. Studiował teologie w Seminarium św. Gabriela w Modling koło Wiednia. Święcenia Kapłańskie przyjął 29 września 1910 roku. Powołany został jako nauczyciel starych języków (greka, łacina), był wielkim pasjonatom, dlatego po dziesięciu latach wyższe władze zgromadzenia skierowali go zgodnie z jego wewnętrznymi skłonnościami i zdolnościami na dalsze studia w kierunku jego zainteresowaniom i zamiłowaniu, które mu odpowiadały. Podjął studia filologii na Uniwersytecie Wrocławskim gdzie uzyskał pracę doktorską na temat „Peregrinatio Aethereae”. Po ukończeniu studiów pracował w Heiligkreuz, Steyl (Świętym Krzyżu, Nysa) i w St. Adalbert (św. Wojciechu) w Mehlsack Ostpr. (Prusy Wschodnie), dioz. (diecezja) Ermland. W 1935 roku obchodził 25-lecie swego kapłaństwa w św. Wojciechu w Mehlsack Ostpr. Po likwidacji szkoły św. Wojciecha został skierowany do Świętego Krzyża w Nysie. Zawirowania wojenne spowodowały że po rozwiązaniu tej szkoły został przeniesiony do Bytomia gdzie pracował jako duszpasterz od 1 kwietnia 1940 roku, stamtąd wraz z współbraćmi został wysiedlony w 1945 roku. W lipcu 1947 roku został skierowany do pracy w Misyjnej w Szkole św. Ksawerego w Bad Driburg (West.), gdzie poświęcał się z całym zaangażowaniem pracy pedagogicznej, w swoim zawodzie czuł się szczęśliwy. Niedługo było dane mu cieszyć się tą pracą, zmarł wieczorem 2 lutego 1948 roku. Pozostał w pamięci swoich uczniów jak i współbraci w kapłaństwie jako wzór pracowitego życia i obowiązkowego kapłana.
śp. ks. Paweł Dembiński CM
Urodzony 27 czerwca 1888 w Siemianowicach, syn Wawrzyńca i Urszuli z domu Chwałek.
Szkołę średnią ukończył w Krakowie, 7.09.1906 wstąpił do nowicjatu księży misjonarzy. Po ukończeniu zakonnych studiów filozoficzno-teologicznych otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. bpa. Sapiehy dnia 22.06.1913 roku. Od 1925-1952 był ojcem duchownym w metropolitarnym seminarium warszawskim, w 1944 przeżył powstanie warszawskie. Ostatnie lata spędził jako kapelan sióstr Szarytek w Chylicach. Do grona jego uczniów zaliczał się między innymi ks. Jan Twardowski, który dedykował mu wiersz Do ojca duchownego Pawła Denbińskiego publikowany na łamach „Patrona” w numerze dziewiątym z 26 lutego 1967 roku ( Tygodnik parafii św. Stanisława w Brooklynie).
Zmarł 23.09.1971 w Chylicach koło Warszawy, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
śp. ks. dr Paweł Dylla CM
Urodzony 16 lipca 1889 roku w Siemianowicach, syn Konstantego i Jadwigi z domu Michelska.
Był młodszym bratem ks. Hugona Dylla – proboszcza w Ameryce. Niestety biografii ks. Hugona nadal nie mamy. Uczył się w Siemianowicach a następnie w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie. Do Zgromadzenia wstąpił w roku 1906, gdzie ukończył studia teologiczne. Święcenia Kapłańskie przyjął 22 czerwca 1913 roku. Następnie studiował historię Kościoła na wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego uzyskując w 1919 roku doktorat z teologii. Od roku 1920 przebywał w macierzystym Domu Zgromadzenia w Paryżu. Następnie wykładał historię Kościoła w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie na Stradomiu, przez krótki czas pełnił obowiązki dyrektora Sem. Intrrum (odpowiednik nowicjatu). W tym czasie ogłosił drukiem m. in. artykuł pt. „Działalność oświatowa księży Misjonarzy w Polsce” (w Księga pamiątkowa trzechsetlecia Zgromadzenia Księży Misjonarzy 1625 – 1925) oraz najpiękniejsze wspomnienia z podróży do Brazylii (Kalendarz Cudownego Medalika 1930). W roku 1933 udał się do Stanów Zjednoczonych, przydzielony do domu w Whitestone koło Nowego Jorku. Mieszkał tam przez wiele lat i z dużym poświęceniem pracował jako misjonarz w ośrodkach Polonijnych. W latach 1941 – 1944 sprawował urząd Superiora w Whitestone i kierował pracą grupy misyjnej. Ostatnie lata spędził w New Haven, gdzie zmarł 16 czerwca 1976 roku.
śp. ks. dr Karol Rzychoń CM
Urodzony 25 października 1894 roku w Siemianowicach, syn Pawła i Anny z domu Król.
Był najstarszym synem, śladami swoich krewnych (Michalskich) wyjechał do Krakowa gdzie ukończył gimnazjum. Następnie wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy, gdzie w roku 1918 złożył śluby zakonne. Po ukończeniu studiów teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. bpa Adama Sapiechy w roku 1922. Podjął dalsze studia w Rzymie 1922-1924, zdobywając doktorat z teologii dogmatycznej. Wrócił do kraju i wykładał w Instytucie Teologicznym księży Misjonarzy w Krakowie. Następnie wyjechał do Francji, gdzie pracował wśród emigrantów polskich, zakładając tam czasopismo „Polak we Francji”. W roku 1927 przez swych przełożonych został odwołany do Krakowa. Początkowo był kapelanem więzienia, następnie pełnił funkcję prezesa Kongregacji św. Wincentego a Paulo. Przez następne lata do roku 1933 pełnił obowiązki ojca duchownego w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Latem roku 1933 wyjechał by głosić rekolekcje Siostrom Miłosierdzia w Chełmie i tam w czasie kąpieli w Wiśle 3 sierpnia 1933 roku utonął. Pochowany na cmentarzu w Chełmie.
śp. ks. Wiktor Franciszek Brzoska CM
Urodzony 8 października 1907 roku w Siemianowicach, syn Jana i Rozalii z domu Mzyk.
Do szkoły powszechnej, niemieckiej uczęszczał w latach 1913-1920 w Siemianowicach. Szkołę gimnazjalną, średnią pobierał u Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo w Krakowie, w latach 1921-1929. Do Seminarium Księży Misjonarzy wstąpił 27 września 1925 roku, a śluby zakonne złożył 1 listopada 1927 roku. Teologię studiował w Krakowie w latach 1929-1933. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk sufragana krakowskiego ks. bpa Stanisława Rosponda w II Niedzielę Adwentu 4 grudnia 1932 roku.
Dnia 24 lutego 1933 roku wyjechał z Krakowa do pracy misyjnej , do Chin południowych. Pracował w Wenchow, Chekiang, początkowo jako wikary, a w latach 1935-1942 jako proboszcz w Yungkiachang. Następnie przez ówczesnego Wikariusza Generalnego w Paryżu ks. Roberta został mianowany z dniem 20 kwietnia 1944 roku superiorem w Wenchow. Dnia 28 sierpnia 1946 roku opuścił Wenchow, Chiny południowe, by udać się z innymi księżmi – Konfratrami do Pekinu, Chiny północne by kontynuować studia języka mandaryńskiego. Ponieważ w następnym roku Chiny północne były zagrożone, a Misjonarze zagraniczni zmuszeni byli opuścić Chiny na stałe, wtedy wice Wizytator Prowincji Polskiej w Ameryce ks. Antoni Mazurkiewicz postanowił przyjąć ich do siebie. W ten sposób od 31 października 1947 roku rozpoczął swą służbę w San Francisco, California. Początkowo pracował przez okres jednego roku w St. John Kanty, w Erie Pa, a od 24 listopada 1948 roku w grupie misyjnej domu Księży Misjonarzy w Whitestone, N.Y. do 29 stycznia 1950 roku. Zarządzeniem władz Zgromadzenia Księży Misjonarzy od 30 stycznia 1950 roku został przeniesiony do parafii św. Stanisława Kostki w Brooklyn, N. Y., gdzie swoją duszpasterską pracę wykonywał przez jedenaście lat tj. do 18 lutego 1961 roku. Od 19 lutego tegoż roku został mianowany na Przełożonego Księży Misjonarzy przy parafii św. Stanisława M. W New Haven, gdzie pracował do zakończenia swej ziemskiej pielgrzymki. Od czasu wyjazdu do pracy misyjnej tylko jeden raz po dwudziestu ośmiu latach, latem 1961 roku odwiedził Polskę, rodzinne Siemianowice. Zmarł 10 lutego 1969 roku. Ksiądz Wiktor Brzoska był starszym bratem Alfonsa Brzoska, który w latach 1963-1977 był kościelnym w naszej parafii.
śp. ks. Józef Rzychoń CM
Urodzony 24 czerwca 1907 roku w Siemianowicach, syn Pawła i Anny z domu Król.
Był najstarszym synem, śladami swoich krewnych (Michalskich) wyjechał do Krakowa gdzie ukończył gimnazjum. Następnie wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy, gdzie w roku 1918 złożył śluby zakonne. Po ukończeniu studiów teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. bpa Adama Sapiechy w roku 1922. Podjął dalsze studia w Rzymie 1922-1924, zdobywając doktorat z teologii dogmatycznej. Wrócił do kraju i wykładał w Instytucie Teologicznym księży Misjonarzy w Krakowie. Następnie wyjechał do Francji, gdzie pracował wśród emigrantów polskich, zakładając tam czasopismo „Polak we Francji”. W roku 1927 przez swych przełożonych został odwołany do Krakowa. Początkowo był kapelanem więzienia, następnie pełnił funkcję prezesa Kongregacji św. Wincentego a Paulo. Przez następne lata do roku 1933 pełnił obowiązki ojca duchownego w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Latem roku 1933 wyjechał by głosić rekolekcje Siostrom Miłosierdzia w Chełmie i tam w czasie kąpieli w Wiśle 3 sierpnia 1933 roku utonął. Pochowany na cmentarzu w Chełmie.
śp. ks. Józef Lizoń SDB
Urodzony w Siemianowicach Śląskich 18 marca 1901 roku. Pierwszą profesję złożył w Kleczy Dolnej 16 września 1924 r. Święcenia kapłańskie otrzymał w Santiago w Chile 30 listopada 1933 roku. W monografii parafii św. Krzyża z 1934 roku jest podana wiadomość że przebywa w południowej Ameryce. Zmarł w Magdalena del Mar w Peru 9 kwietnia 1967 roku.
śp. ks. Wilhelm Reif SVD
Urodzony 11 listopada 1903 roku w Muglitz, w diecezji Ołomunieckiej (dziś Mohelnice k/Ołomuńca,Czechy), syn Klemensa z zawodu kowala i Anny z domu Korner.
Dnia 8 kwietnia 1918 roku został przyjęty do gimnazjum księży werbistów w Domu Misyjnym Świętego Krzyża w Nysie. Zapisany jest w księdze uczniów pod numerem 1537. Maturę uzyskał 23 lutego 1926 roku. Zaraz po maturze rozpoczął nowicjat w Domu Misyjnym św. Gabriela w Moedling koło Wiednia, gdzie kontynuował studia filozoficzno-teologiczne. Pierwsze śluby zakonne złożył w 1928 roku, a wieczyste w 1932 roku. Tam też przyjął święcenia kapłańskie w roku 1933. Żadne źródło nie podaje, w którym roku rodzina sprowadziła się do parafii św. Krzyża w Siemianowicach, jednak już w 1934 roku ks. proboszcz Augustyn Koźlik zapisał w monografii parafii (zestawienie księży pod nr. 46), że jest to kapłan wywodzący się (nie pochodzący z racji chrztu św.) z naszej parafii. Ks. Wilhelm zaraz po święceniach Kapłańskich udał się do pracy misyjnej w Papui Nowej Gwinei, gdzie zmarł po dziesięciu latach 15 marca 1943 roku.
śp. ks. Maksymilian Broll
Urodzony 7 września 1900 roku w Siemianowicach, syn Józefa i Marianny z domu Zmieszkoł.
Chrzest święty otrzymał w kościele parafialnym Krzyża Świętego w Siemianowicach.. Od 1911 roku uczęszczał do gimnazjum w Katowicach, również w tym mieście przyjął Pierwszą Komunię Świętą w roku 1912, był najstarszym dzieckiem. Po zdaniu egzaminu maturalnego w roku 1917 został powołany do służby wojskowej. Po powrocie z wojny był zatrudniony jako pracownik umysłowy w hucie Laura w Siemianowicach a następnie w zakładach Schaffgotscha w Bytomiu. Od roku 1929 był studentem Wydziału Teologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. kardynała Adolfa Bertrama w dniu 29 czerwca 1934 roku. Mszę św. prymicyjną odprawił 3 lipca tegoż roku w rodzinnej parafii w Siemianowicach. Jako kapłan Archidiecezji Wrocławskiej został skierowany do pracy duszpasterskiej jako wikary i kapelan szpitalny do parafii Najświętszej Maryi Panny „Na Górce” w Opolu. W 1941 roku swą pracę rozpoczął w miejscowości Szczedrzyk w województwie opolskim. W roku 1947 został administratorem, a od 1951 roku proboszczem tej parafii. W lutym 1956 roku ówczesny Ordynariat w Opolu, na skutek żądań PWRN w Opolu i Urzędu do spraw Wyznań w Warszawie zakazał księdzu Brollowi jako wrogowi PRL-u pełnić obowiązki Proboszcza. Dopiero na skutek wydarzeń września 1956 roku powrócił do swoich zajęć. W 1957 roku Ordynariusz Opolski ks. biskup Franciszek Jop mianował księdza Proboszcza Dziekanem Dekanatu Groszowickiego. Po kilku latach otrzymał tytuł Radcy Duchownego. Jako Proboszcz parafii w Szczedrzyku pracował do końca 1971 roku, kiedy na skutek długotrwałej choroby przeszedł na emeryturę i zamieszkał w klasztorze S.S. Służebniczek w swojej parafii. Zmarł 18 czerwca 1973 roku w Szczedrzyku. Tam też przy kościele znajduje się jego miejsce wiecznego spoczynku.
śp. ks Stanisław Piechowicz SDB
Urodzony 6 maja 1904 roku w Czeladzi, pierwsze śluby złożył 28 lipca 1927 roku w Czerwińsku n/Wisłą. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 czerwca 1937 roku w Krakowie. Biografia parafii z 1984 roku podaje że przebywał w Przemyślu. Zmarł 17 kwietnia 1954 r. w Oświęcimiu.
śp. ks. Alfred Gaida SAC
Urodził się 15 września 1907 roku w Siemianowicach, syn Jana i Zofii z domu Wollek.
Chrzest święty otrzymał 22 września tegoż roku w parafii św. Krzyża. Sakrament bierzmowania przyjął w roku 1923. Do szkoły podstawowej uczęszczał w latach 1914 – 1922 w Katowicach po czym pracował w przemyśle ciężkim, w laboratorium chemicznym w Laurahutte. W roku 1925 wstąpił do gimnazjum Pallotyńskiego w Bruchsal, które ukończył maturą w 1931 roku. W latach 1931 – 1933 przebywał w nowicjacie w Untermerzbach – obłóczyny 1 maja 1931. Studia filozoficzne kontynuował w Gleusdorf i w Salsburgu w latach 1933 – 1935, natomiast studia teologiczne kontynuował w Salsburgu 1935 – 1938. Pierwszą profesję zakonną złożył 1 maja 1933 roku a wieczną 1 maja 1936 roku. Święcenia subdiakonatu przyjął 27 marca 1937 roku, diakonatu 22 maja. Święcenia kapłańskie przyjął 11 lipca 1937 w Salsburgu. Należał do prowincji Serca Jezusowego (prowincja niemiecka). Pracował w następujących placówkach: Jako ekonom domu w Hersberg 1938- 1948, następnie był Ojcem duchownym w nowicjacie w Untermerzbach 1948 – 1950. W latach 1950 – 1959 spowiednik i ekonom w nowicjacie w Untermerzbach, następnie pełnił funkcje ekonoma w Schwäbisch Gmünd 1959 – 1965. Był Kapelanem Sióstr Domu Św. Józefa w Breitbrunn 1965 – 1966 a w latach 1966 – 1976 duszpasterzem we Friedbergu. Od 1976 roku przebywał w domu starców w Gunzburgu. Zmarł 1 lutego 1978 roku w Gunzburgu, pochowany jest we Freidburgu.
Nasi Wikarzy
Spis wszystkich księży wikarzy pełniących posługę kapłańską w Parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich, w.g. roku przybycia do parafii.
WIEK XIX
Pełniący posługę od 1868r.
1868 ks. Myśliwietz
1868 ks. Villain
1870 ks. Fiirstenmiihl
1870 ks. August Hentschinski
1870 ks. Peter Richter
1873 ks. Wiktor Ganczarski
1884 ks. Joseph Gregor
1884 ks. dr Edmund Sedlaczek
1885 ks. Johannes Kuboth
1887 ks. Joseph Nowak
1887 ks. Joseph Czaja
1892 ks. Jan Kapica
1894 ks. Franz Halatzek
1898 ks. Eberhard Wicik
WIEK XX
Pełniący posługę do II wojny światowej.
1901 ks. Wiktor Dirbach
1901 ks. Gustaw Majewski
1902 ks. Jan Banaś
1902 ks. Hugo Piegsa
1902 ks. Franz Buchta
1904 ks. Kurt Mika
1904 ks. Paweł Kaletta
1905 ks. Heirich Mushol
1907 ks. Otto Materne
1908 ks. Hugon Cedzich
1909 ks. Wilhelm Kukofka
1909 ks. Franz Nowak
1910 ks. Edmund Mletzko
1910 ks. Franz Macherski
1911 ks. Alfons Goldman
1911 ks. Richard Kulik
1912 ks. Emil Cebula
1914 ks. Karol Wojciechowski
1914 ks. Franz Klein
1915 ks. Franciszek Macherski
1915 ks. Paul Wycislo
1916 ks. Paul Schmidt
1917 ks. Franz Ścigala
1917 ks. Emil Wycislo
1920 ks. dr Józef Jelito
1923 ks. Robert Wallach
1923 ks. dr Jan Masny
1923 ks. Antoni Lindner
1926 ks. Franciszek Kałuża
1927 ks. Wincenty Spyra
1927 ks. dr Alfons Fross
1927 ks. Jerzy Brejza
1929 ks. Franciszek Klimza
1929 ks. Ryszard Cichy
1931 ks. Emil Skudrzyk
1932 ks. Adalbert Urban
1932 ks. Anton Steuer
1934 ks. Eryk Juraszek
1935 ks. Roman Kopyto
1936 ks. Józef Janik
1937 ks. Maksymilian Krett
1938 ks. Teodor Chuchracki
1938 ks. Antoni Brzóska
1938 ks. Ernest Werner
1938 ks. Paweł Lubos
WIEK XX
Pełniący posługę w czasie II wojny światowej.
1939 ks. Józef Krzykowski
1939 ks. Alfons Szołtysik
1939 ks. Paweł Kitta
1940 ks. Dlucik
1941 ks. Józef Ryszka
1941 ks. Władysław Marchlewicz
1941 ks. Rodolf Zielosko
1943 ks. Piechowicz
1944 ks. Jan Pietrek
1945 ks. Paul Miksa
1945 ks. Leon Misiuda
WIEK XX
Pełniący posługę po II wojnie światowej.
1946-1947 ks. Stanisław Kuchta
1946-1952 ks. Zygfryd Wołek
1947-1950 ks. Paweł Jochemczyk
1947-1949 ks. Józef Janik
1949-1951 ks. Wiktor Józefowicz
1950-1952 ks. Paweł Bekierz
1952-1955 ks. Emil Mroczek
1952-1954 ks. Henryk Czekała
1953-1954 ks. Henryk Wencel
1954-1955 ks. Stefan Mikołajek
1954-1955 ks. Alfred Reisch
1955-1957 ks. Eugeniusz Szyszka
1955-1960 ks. Hilary Bywalec
1957-1961 ks. Konrad Chłodek
1959-1962 ks. Antoni Szymała
1960-1963 ks. Bernard Sigmund
1961-1963 ks. Bernard Pilarski
1962-1964 ks. Józef Cedzich
1962-1962 ks. Stanisław Czapik
1963-1967 ks. Józef Bartoszek
1963-1964 ks. Józef Loska
1963-1964 ks. Krystian Wuttke
1963-1964 ks. Stefan Ochman
1964-1970 ks. Feliks Hanusek
1964-1970 ks. Franciszek Lipa
1964-1969 ks. Norbert Błaszczyk
1967-1969 ks. Augustyn Rychlikowski
1969-1970 ks. Henryk Kulanek
1969-1972 ks. Roman Wójcik
1970-1973 ks. Henryk Chlebicki
1970-1972 ks. Ernest Miller
1970-1973 ks. Karol Psurek
1972-1974 ks. Bonifacy Nowak
1973-1977 ks. Rudolf Wojnar
1973-1975 ks. Kazimierz Osiński
1973-1977 ks. Stanisław Puchała
1974-1977 ks. Krzysztof Ryszka
1975-1976 ks. dr Oswald Bulka
1975-1976 ks. Andrzej Gawełczyk
1976-1981 ks. Michał Matejczyk
1977-1980 ks. Bogusław Matuła
1977-1980 ks. Karol Matera
1977-nadal ks. Józef Kużaj
1978-1982 ks. Andrzej Szorek
1980-1983 ks. Roman Pilorz
1980-1982 ks. Henryk Gołek
1981-1984 ks. Tadeusz Skrzypczyk
1982-1985 ks. Jerzy Nowak
1983-1986 ks. Aleksander Wojtala
1984-1988 ks. Stefan Kalisz
1985-1989 ks. Ireneusz Figura
1986-1988 ks. Edward Piegza
1988-1992 ks. Andrzej Gruszka
1988-1998 ks. Paweł Gelny
1989-1997 ks. Czesław Szaforz
1992-1996 ks. Marek Paszek
1996-1999 ks. Maciej Sojka
1997-2000 ks. Józef Frelich
1997-2000 ks. Grzegorz Zych
1999-2002 ks. Dariusz Walencik
2000-2004 ks. Grzegorz Krzyk
2000-2005 ks. Dariusz Kreihs
2000-2001 ks. Józef Moczygęba, kapelan szpitalny
WIEK XXI
Pełniący posługę kapłańską od roku 2000.
2001-2002 ks. Adam Pradela, kapelan szpitalny
2002-2006 ks. Marek Wideł
2002-2012 ks. Dariusz Wojtasik, kapelan szpitalny
2004-2007 ks. Łukasz Ryguła
2005-2008 ks. Tomasz Szkatuła
2006-2009 ks. Grzegorz Matracki
2007-2010 ks. Zbigniew Pilecki
2008-2011 ks. Krzysztof Mikiciuk
2009-2013 ks. Jacek Ostrowski
2010-2011 ks. Marcin Wojciech
2011-2012 ks. Marcin Ryszka
2011-2016 ks. Maciej Krajewski
2012-2018 ks. Bogdan Kornek, kapelan szpitalny
2013-2017 ks. Tomasz Kasperowicz
2016-2021 ks. Sławomir Tupaj
2017-2022 Ks. Andrzej Dendura
2018-nadal ks. Sławomir Maćkowiak, kapelan szpitalny
2021-nadal ks. Piotr Piekło
2022-nadal ks. Bartłomiej Bober
NSPJ
Kapłani pracujący w Kościele NSPJ (SS Wizytki)
1946-1947 ks.Paweł Kitta
1947-1949 ks. Rudolf Zielasko
1949-1950 ks. Paweł Miś
1950-1951 ks. kan. Antonii Jochemczyk
1951-1955 ks. dr Jerzy Stroba
1955-1957 ks. Franciszek Strzódka
1957-1957 ks. Józef Kurpas1957-1962 ks. Stefan Kwieciński
1962-1963 ks. Sylwester Pająk SVD
1963-1992 ks. Alojzy Szulc (zmarł 1996)
1992-1994 ks. Ludwik Październiok
1994-1996 ks. Józef Kaul
1996-1998 ks. Zdzisław Brzezinka
1998-1999 ks. Adrzej Kaczmarek
1999-2000 ks. Józef Moczygęba
W kościele Sióstr Wizytek również służyli w konfesjonale oraz sprawowali Eucharystie:
1976-1995 ks. Eryk Kempa
1996-1998 ks. Artur Stopka
Nasi proboszczowe
Spis wszystkich księży proboszczy pełniących posługę kapłańską w Parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich.
1873 – 1886
KS. HUGON STABIK
Urodzony 5 lipca 1834, zmarł 25 sierpnia 1886 – pochowany na Starym Cmentarzu w Siemianowicach Śl.
1886 – 1908
KS. ANDRZEJ ŚWIDER
Urodzony 1844, zmarł 19 października 1908 – pochowany w Piekarach Śląskich.
1909 – 1924
KS FRANCISZEK KUNZE
Urodzony 10 sierpnia 1867, święcenia kapłańskie 23 czerwca 1891 roku we Wrocławiu, zmarł 9 września 1924 – pochowany na Nowym Cmentarzu w Siemianowicach Śl. Pochodził z Malerzowic Wielkich w powiecie niemodlińskim. Był synem kupca Michała i Magdaleny. Ukończył studia na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Po świeceniach kapłańskich pomagał w parafii rodzinnej w Surogoszczy. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: Matki Boskiej Bolesnej w Rybniku, św. Bartłomieja w Głogówku. Od stycznia 1898 został mianowany proboszczem w parafii św. Floriana w Wysokiej pow. Strzelecki. W czerwcu 1909 roku został proboszczem w parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich.
1924 – 1938
KS. AUGUSTYN KOŹLIK
Urodzony 21 marca 1884, święcenia kapłańskie 17 czerwca 1909 we Wrocławiu, zmarł 30 sierpnia 1952 roku w Chorzowie i tam został pochowany. Pochodził z Groszowic w powiecie opolskim. Był synem piekarza Franciszka i Katarzyny z domu Kalisz. Ukończył studia na wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Jako wikariusz pracował w parfiach: Matki Bożej w Raciborzu, św. Jana Chrzciciela w Szczecinie, św. Bartłomieja w Głogówku, Wszystkich Świętych w Gliwicach. Od 1922 roku był katechetą w Państwowym Gimnazjum w Katowicach, powierzono mu również tymczasowo funkcję dyrektora tej szkoły. Pod koniec 1924 roku przejął parafię Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl. Od stycznia 1930 roku został radcą duchowym. W roku 1938 przejął jako proboszcz parafię św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym. W roku 1946 został mianowany członkiem diecezjalnej Rady Administracyjnej, a kilka miesięcy później – kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej w Katowicach. Od 1948 roku był wicedziekanem dekanatu chorzowskiego.
Pochodził z Malerzowic Wielkich w powiecie niemodlińskim. Był synem kupca Michała i Magdaleny. Ukończył studia na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Po świeceniach kapłańskich pomagał w parafii rodzinnej w Surogoszczy. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: Matki Boskiej Bolesnej w Rybniku, św. Bartłomieja w Głogówku. Od stycznia 1898 został mianowany proboszczem w parafii św. Floriana w Wysokiej pow. Strzelecki. W czerwcu 1909 roku został proboszczem w parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich.
1938 – 1962
KS. JAN BROY
Urodzony 20 listopada 1894, święcenia kapłańskie 19 czerwca 1921 roku we Wrocławiu, zmarł 9 listopada 1962 – pochowany na Nowym Cmentarzu w Siemianowicach Śl. Pochodził z Boguszyc. Był synem rolnika Jana i Jadwigi z domu Fikus. Ukończył studia na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Jako wikariusz prasował w parafiach: św. Mikołaja w Pstrążnej, św. Bartłomieja w Pogrzebianiu, św. Małgorzaty w Lyskach, św. Marii Magdaleny w Tychach, św. Apostołów Piotra i Pawła w Woszczycach, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu. Od 1922 roku, na życzenie, był wikarym w placówkach Górnego Śląska należących po Plebiscycie do Polski. W parafii Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach, następnie w parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach. W roku 1931 został mianowany sekretarzem diecezjalnym związku „Caritas”. Dwa lata później pełnił funkcje wicedyrektora, a od roku 1935 był dyrektorem związku. W roku 1938 przejął parafię Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl.. W roku 1940 aresztowany przez gestapo. Zwolniony po kilku miesiącach, dopiero w roku 1945 mógł powrócić do parafii w Siemianowicach. W okresie stalinowskim ponownie przebywał w areszcie w roku 1952. W roku 1959 ks. biskup Adamski mianował go dziekanem honorowym.
1962 – 1968
KS. STANISŁAW CZAPIK
Urodzony 9 listopada 1927, święcenia kapłańskie 28 czerwca 1953 w Krakowie, zmarł 9 kwietnia 1968 – pochowany na Nowym Cmentarzu w Siemianowicach Śl. Pochodził z Kochłowic, był synem Antoniego i Tekli z domu Mańka. Ukończył studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jako wikariusz pracował w parafiach: św. Jana Chrzciciela w Goduli, św. Barbary w Chorzowie, Najświętszego serca Pana Jezusa w Brzezinach Śl., Najświętszego Serca Pana Jezusa w Katowicach – Piotrowicach, św. Jerzego w Rydułtowach. Od sierpnia 1962 roku przejął parafię Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl.
1968 – 1982
KS. FRANCISZEK JEROMINEK
Urodzony 17 września 1913, święcenia kapłańskie 20 czerwca 1937 w Krakowie, zmarł 25 października 1986 – pochowany na Nowym Cmentarzu w Siemianowicach Śl. Pochodził z Pawonkowa, był synem rolnika Franciszka i Marii z domu Pietrucka. Ukończył studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po święceniach kapłańskich pracował w rodzinnej parafii św. Katarzyny w Pawonkowie i w parafii św. Antoniego w Syrynii. Od 1937 roku był wikariuszem w parafii katedralnej św. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach. Był katechetą w gimnazjum św. Jacka w Katowicach. W roku 1942 został wikarym w parafii Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach. W 1945 roku rozpoczął posługę katechety w Państwowym Liceum i Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Katowicach. Od 1950 roku był rektorem Niższego Seminarium w Katowicach. W 1953 roku pracował jako wikariusz w parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Skoczowie. W latach 1958 – 1968 był rektorem Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Następnie, krótko sprawował funkcje Proboszcza w Kończycach na Śląsku Cieszyńskim, a od 1968 roku był proboszczem naszej parafii. W uznaniu zasług został uhonorowany tytułem prałata domowego, a następnie 14 lipca 1980 roku został pronotariuszem apostolskim – infułatem. Był również członkiem Unii Apostolskiej Kleru, a przez pewien czas jej Moderatorem na diecezję katowicką. W roku 1982 przeszedł na emeryturę, zamieszkał w mieszkaniu należącym do parafii. Przez kilka lat był jeszcze pomocny kapłanom w odprawianiu Mszy św. oraz częstym słuchaniu spowiedzi. Jego pogrzeb był wielką manifestacją, brało w nim udział dwustu księży. W homilii pogrzebowej ks. biskup Czesław Domin powiedział: „Życie jego było dla nas wszystkich – bez wyjątku – jednym pasmem dobrego przykładu miłości, wierności i pracy”.
1982 – 1996
KS. JOACHIM STUDNIK
Urodzony 26 lipca 1932, świecenia kapłańskie 26 czerwca 1960 w Katowicach, zmarł 24 maja 2013 roku – pochowany na Starym Cmentarzu w Siemianowicach Śląskich. Po święceniach kapłańskich pełnił zastępstwo wakacyjne w rodzinnej parafii św. Józefa w Rudzie Śląskiej. Następnie pełnił funkcje wikariusza w parafiach: Wilcza, św. Jadwigi w Chorzowie, Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku – Biała, św. Cyryla i Metodego w Knurowie, św. Jadwigi w Szopienicach. W roku 1976 został rektorem kaplicy Zmartwychwstania Pańskiego w siemianowickiej parafii a po utworzeniu nowej parafii pod wezwaniem Zmartwychwstania Pańskiego został jej pierwszym Proboszczem od roku 1981. Od września 1982 roku powierzono mu parafię Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich gdzie był Proboszczem do 1996 roku. W naszym kościele parafialnym przeżywał m.in. powitanie obrazu Matki Bożej Piekarskiej wędrującej na Muchowiec w 1983 roku jak i 100 – lecie konsekracji naszego kościoła w 1984 roku. Jako emerytowany Proboszcz zamieszkał na terenie parafii. Ostatnie pięć lat mieszkał w prowadzonym przez Caritas Ośrodku św. Elżbiety na terenie parafii św. Piusa X w Rudzie Śląskiej. Tam doczekał złotego Jubileuszu święceń kapłańskich, gdzie udała się delegacja naszych parafian. Również tę rocznicę uczczono w naszym kościele parafialnym.
1996 – 2022
KS. STANISŁAW NOCOŃ
Urodzony 2 lutego 1955 roku, święcenia kapłańskie 16 kwietnia 1981 roku w Katowicach. Pochodzi z parafii św. Marii Magdaleny w Rudzie Śląskiej-Bielszowice jest synem Pawła i Anieli. Ukończył studia w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Po święceniach kapłańskich pracował jako wikary w parafiach: św. Jadwigi w Chorzowie, w parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach. Następnie przez sześć lat był misjonarzem diecezjalnym. Po piętnastu latach kapłaństwa decyzją metropolity katowickiego ks. abp Damiana Zimonia z dniem 1 czerwca 1996 roku został mianowany Proboszczem w parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich.
Uroczystego wprowadzenia na urząd w siemianowickiej parafii dokonał ks. bp. Gerard Bernacki 2 czerwca 1996 roku na Mszy św. o godz.11.30., poprzedzonej procesją z probostwa, w której również wzięli udział: dziekan siemianowicki ks. Franciszek Skórkiewicz, ks. prałat Stanisław Sierla, ks. Jan Nocoń – brat nowego proboszcza – proboszcz z Wełnowca, oraz kapłani pracujący w naszej parafii. Mszy Św. przewodniczył oraz Słowo Boże wygłosił ks. bp Gerard Bernacki. Przed błogosławieństwem i rozesłaniem wiernych w uroczysty sposób nominata witali przedstawiciele Parafialnej Rady Duszpasterskiej, zaś w imieniu władz miasta ks. Proboszcz powitany został przez prezydenta Siemianowic Śl. Zbigniewa Pawła Szandara. Nie zabrakło młodzieży i dzieci z kwiatami. Nowy ks. Proboszcz sam już bliżej przedstawił się i po raz pierwszy. Słowo Boże wygłosił w następną niedzielę, 9 czerwca.
Ksiądz Stanisław Nocoń był z kolei dziewiątym Proboszczem na przestrzeni lat w parafii Krzyża Świętego. Od pierwszych chwil można było zauważyć, iż jest to Kapłan o wysokiej postawie, dobrym, silnym głosie, z uśmiechem na twarzy. Można było wyczuć Jego szczerość, życzliwość a zarazem zdecydowanie i stanowczość. Z dużą energią i zapałem rozpoczął swą prace i służbę w nowej parafii. Już w miesiącu wrześniu 1996 roku oficjalnie przedstawił swoje plany i propozycje, które chciałby realizować, jak również przedstawił ogólny plan remontu naszego kościoła. Byli parafianie, którzy wręcz nie wierzyli, że niektóre prace zostaną zrealizowane, gdyż wymagały one sporych nakładów i wysiłku, jak i dobrej organizacji ze strony księdza Proboszcza. Zdecydowana większość parafian pokładała jednak ufność i wsparła Jego entuzjazm modlitwą oraz ofiarnością. Ksiądz Proboszcz wprowadził naszą parafię w Trzecie Tysiąclecie, na pamiątkę tego wydarzenia dla następnych pokoleń, z Jego inicjatywy, widnieją dwa witraże jako dziękczynny dar mężczyzn i kobiet. Dzięki naszemu gospodarzowi nasz kościół parafialny oraz obiekty do niego należące utrzymane są w należytym stanie. Ksiądz Proboszcz jest nie tylko bardzo dobrym gospodarzem ale i wspaniałym Ojcem parafii – kaznodzieją i duszpasterzem. Parafianie jak i my młodzi internauci przedstawiający osobę ks. Proboszcza w parafialnej stronie internetowej, należący również do parafian, jesteśmy wdzięczni Bogu za to, że skierował do nas zacnego księdza proboszcza Stanisława.
2022-NADAL
KS. ADAM ZAKRZEWSKI
Ks. Adam Zakrzewski urodził się w Knurowie 24. lutego 1967 roku w rodzinie małżonków Leonardy i Henryka (+2004).
Ochrzczony w kościele św. Cyryla i Metodego w Knurowie. Ks. Bp Janusz Zimniak udzielił mu sakramentu bierzmowania.
Z rąk Abp. Damiana Zimonia przyjął święcenia diakonatu i kapłańskie – 15. maja 1993.
W rodzinnej parafii był ministrantem, organistą, animatorem oazowym.
Ukończył Technikum Chemiczne w Gliwicach, Wyższe Śląskie Seminarium Duchowne w Katowicach przy PAT w Krakowie, Studium Pastoralne z Katechetyki na ATK w Warszawie; Studia Zarządzania Parafią na Uniwersytecie Śląskim; Studia Kierowania Projektem na Politechnice Śląskiej. Został skierowany do pracy duszpasterskiej w następujących parafiach:
Ma dwóch braci z rodzinami, siostrę i wielu przyjaciół. Na drogach swego życia spotkał wielu wspaniałych parafian i kapłanów. Za to Bogu niech będą dzieki!!!